سال نو بر همگان مبارک

 

باز هم همان سفره ی هفت سین همیشگی، با نگاهی زیرکانه سفره را می بینی، از خودت می پرسی مبادا سینی از قلم جا افتاده باشد؟ سبزه، سمنو، سیر، سرکه، سیب، سنجد، سماق. هفت سین کامل شد اما نه پس قرآن، آیینه و شمعدان و ماهی کو؟ آن ها را هم میاوری و هر آن چه نشان از تازگی، صفا و صمیمیت و مهربانی را دارد بر سر سفره می گذاری. کنار خانواده منتظر می نشینی. لحظه به لحظه به ساعت تحویل سال نزدیک می شوی:

ساعت 3:37:26

صدای توپ را می شنوی. گویی اتفاقی به بزرگی تمام دنیا رخ داده است: آری.

یا مقلب القلوب و الابصار

یا مدبر الیل و النهار

یا محول الحول و الاحوال

حول الحالنا الی احسن الحال

طبیعت لباس نو بر تن کرد و از خواب زمستانی بیدار شد. مبادا تو از این قافله عقب بمانی.

تکرار شد سرود گل افشانی درخت

از یاد رفت سوگ پریشانی درخت

با پیکر نشسته به سیماب آمدند

نازک تنان شاخه به مهمانی درخت

جوشید در زمین وهوا چشمه چشمه شیر

تا باد بوسه داد به پیشانی درخت

گردونه ی نسیم ز مرز چمن گذشت

با کاروان خنده زخندانی درخت

مرهم گذار زخم زمستانی دل است

سیمای باغ و ناز گل افشانی درخت

سال جدید را تبریک می گوییم. فرارسیدن سال1386هجری شمسی بر همگان مبارک باد. امیدواریم که سالی پر از برکت و همراه با موفقیت داشته باشید .

معرفی سایت انجمن علمی دانشگاه شیخ بهایی

 

سایت انجمن علمی مهندسی کامپیوترو فناوری اطلاعات دانشگاه شیخ بهایی به همت دانشجویان دانشکده ی فنی و مهندسی راه اندازی شد. در این سایت بخش های مختلفی موجود می باشد که از آن جمله می توان به قسمت های زیر اشاره کرد:

  اخبار:در این بخش اخبار مختلف فناوری اطلاعات و کامپیوتر در اختیار کاربران قرار می گیرد.

  مقالات : در این بخش مقالات مختلفی در زمینه ی تجارت الکترونیک، بانکداری الکترونیک، دولت الکترونیک و ..... را دریافت کنید.

کتابخانه ی دیجیتال : در این بخش کتاب های مختلف در زمینه های مربوطه را می توانید دانلود کنید.

انجمن های گفتگو: در انجمن های گفتگو می توانید با سایر کاربران به تبادل اطلاعات در زمینه های مختلف آموزشی برنامه نویسی، شبکه، پایگاه داده، E-World، اینترنت، سخت افزار و نرم افزار و... بپردازید.

 

سایت انجمن علمی با هدف پیشبرد علم و دانش دانشجویان این مرز و بوم  منتظر حضور گرم شمامی باشد. ما را در این راه یاری دهید. منتظر نظرات و پیشنهادات شما هستیم.

نشانی وب سایت: http://www.itce.ir

آرمان شهر دیجیتال

شهر الکترونیک چیست؟
شهر الکترونیک یکی از خاستگاه‌های مدیران شهری و شهروندان در عرضه کردن و مورد استفاده قرار دادن خدمات شهری است. شهر الکترونیک عبارت از شهری است که اداره امور شهروندان شامل خدمات و سرویس‌های دولتی و سازمان‌های بخش خصوصی بصورت برخط (online) و بطور شبانه‌روزی، در هفت روز هفته با کیفیت و ضریب ایمنی بالا با استفاده از ابزار فناوری اطلاعات و ارتباطات و کاربردهای آن انجام می‌شود. یا به عبارت دیگر می‌توان گفت در شهر الکترونیکی تمام خدمات مورد نیاز ساکنان از طریق شبکه‌های اطلاع‌رسانی تامین شود.

به این ترتیب دیگر نیازی به حرکت فیزیکی شهروندان برای دسترسی به خدمات دولت و نهادهای خصوصی نیست. در این شهر الکترونیکی ادارات دیجیتالی جایگزین ادارات فیزیکی می‌شوند و سازمان‌ها و دستگاه‌هایی همچون شهرداری، حمل و نقل عمومی، سازمان آب منطقه‌ای و... بیشتر خدمات خود را به صورت مجازی و یا با استفاده از امکاناتی که ICT در اختیار آنان قرار می‌دهد به مشترکین و مشتریان خود ارائه می‌دهند.

در شهر الکترونیک علاوه بر اینکه شهروندان در شهر مجازی و در وزارتخانه‌ها و سازمان‌های الکترونیک حرکت می‌کنند، قادرند خدمات جاری خود را همچون خریدهای روزمره از طریق شبکه انجام دهند. البته باید به این نکته توجه کرد که شهر الکترونیک یک شهر واقعی است که دارای شهروند، اداره‌ها و سازمان‌های مختلف و... است که در آن فقط ارتباطات و برخی تعامل‌های اجتماعی و تأمین بخش عمده‌ای از نیازهای روزمره از طریق اینترنت صورت می‌گیرد.

می‌توان بیشترین ویژگی‌های این شبکه اطلاع‌رسانی را در شبکه حمل و نقل شهری و اطلاع‌رسانی در مورد حوادث غیرمترقبه جست‌وجو کرد که در زمان بروز حوادث غیرمترقبه با توسل به این سیستم می‌توان در کمترین زمان بحران پیش آمده را در منطقه مدیریت کرد.

شهر الکترنیک یک نیاز غیرقابل انکار
رویکرد جهانی طی ۲۰ سال گذشته به سمت اطلاعاتی شدن جوامع بوده و امروزه جامعه‌ای پیشرفته‌تر است که به لحاظ اطلاعاتی سرعت و قابلیت بیشتری در تولید و تبادل اطلاعات داشته باشد. باتوجه به تکنولوژی‌‏های جدید که پیچیدگی زندگی اجتماعی را به دنبال دارند، نیازمند تسهیل امور مختلف زندگی هستیم و بدون توجه به فناوری بسیاری از امور، زندگی قابل عمل، پی‌‏گیری و اجرا نیست.

در حال حاضر تکنولوژی اطلاعات این امکان را به افراد داده و کمک می‌‏کند تا سریع‌‏تر به اهداف خود دست یابند. ایجاد شهر الکترونیک و قدم گذاشتن در مرحله تکنولوژی IT نیز یک فرصت انکارناپذیر است. این شهر عاملی در جهت ایجاد سازمان‌های شیشه‌ای است به گونه‌ای که تمام کارکردها و هدف‌های سازمان به طور شفاف قابل مشاهده باشد.

شهر الکترونیک دسترسى الکترونیکى شهروندان به شهردارى، ادارات دولتى، بنگاه‌هاى اقتصادى و کلیه خدمات فرهنگى و بهداشتى شهرى به صورت شبانه‌روزى را قابل اطمینان و امن مى‌کند. این شهر از بستر پیشرفته اطلاعات مخابراتى برخوردار است، به صورتى که مى‌توان از طریق کامپیوتر با خانه‌ها، مدارس، ادارات و غیره ارتباط برقرارکرد.

البته شهر الکترونیک یک اختراع و یا یک پیشنهاد نوآورانه نیست بلکه واقعیتی است که بر اساس نیاز جای خود را باز می‌کند. اگر امروز چشم خود را بر نیاز ببندیم فردا باید با پرداخت هزینه بیشتر قدم در اجرای آن بگذاریم.

مزایای شهر الکترونیکی
از مزایای اقتصادی پیاده‌سازی طرح شهر الکترونیکی می‌توان به کاهش هزینه‌هاى تردد شهرى، افزایش سرمایه‌گذارى در نتیجه گسترش ارتباطات جهانى، صرفه جویى در مصرف سوخت‌هاى محدود، تسهیل انجام امور اقتصادى به خاطر ۲۴ ساعته بودن ارائه خدمات و... اشاره کرد. کاهش زمان اتلاف شده شهروندان در ترافیک، عرضه بهتر خدمات، توزیع عادلانه‌تر امکانات، کاهش آلودگى محیط زیست، افزایش اشتغال و بهبود مدیریت پایدار شهرى از ویژگی‌های اجتماعی شهر الکترونیکی است.

مهم‌ترین اثرات فرهنگى این شهر نیز شامل اطلاع‌رسانى سریع، انتشار نشریات الکترونیکی برای شهروندان، آموزش مجازى، ایجاد کتابخانه دیجیتالى، افزایش سواد و ایجاد نوعى جهان‌نگرى است که به افزایش رفاه و ارتقاى فرهنگ کمک می‌کند. در واقع در شهر الکترونیکی دیگر به شهر به مثابه کالبدی که ساختمان‌های بلند، خیابان‌های پرترافیک و آلودگی‌های زیست‌محیطی را دربرمی‌‌گیرد نیست، بلکه شهری است که درآن تعامل میان شهروندان و مسؤولان اهمیت بیشتری می‌یابد و این تعاملات دو سویه است که محیط اجتماعی مطلوبی را برای شهروندان ایجاد می‌کند.

این موضوع به ویژه در مورد کلا‌ن شهرها اهمیت دارد. در شهر الکترونیک کلان شهرها، شهرهایى نیستند با آسمان خراش‌هاى بزرگ، سینماهاى عظیم، سالن‌هاى بزرگ به عنوان محل‌هایى براى تعامل و... بلکه شهرهایی هستند که با زندگی در آنها مى‌توان فیلم‌هاى بزرگ را در صفحات کوچک دید، پشت میز خود در موزه‌ها گردش کرد و به طور کلی دیگر نیازى به چارچوب‌هاى شهرى گذشته نیست. در واقع شهر الکترونیک به معنای شهروند سالاری در مدیریت شهری است.

فعالیت‌های شهر الکترونیک
بسیاری از فعالیت‌هایی که در شهرهای عادی صورت می‌پذیرد قابلیت اجرا در به صورت الکترونیکی و در غالب شهرهای الکترونیکی را دارا می‌باشد و شاید می‌توان گفت این مجموعه فعالیت‌ها در شهرهای الکترونیکی به صورت راحت‌تر اجرا می‌گردد. فعالیت‌های انجام گرفته در یک شهر الکترونیک را می‌توان به مجموعه‌هایی تقسیم کرد که بعضی از آنها عبارتند از:

1-
فعالیت‌های بانکی: مثل پرداخت قبوض، برداشت پول از حساب، انتقال پول و غیره
2-
فعالیت‌های اداری: مثل ثبت اسناد و املاک، درخواست پاسپورت و امثال آن
3-
فعالیت‌های تجاری: مثل خرید و فروش کالا، موسیقی، فیلم و مواد غذایی
4-
فعالیت‌های تفریحی: مثل بازی‌های رایانه‌ای، بازدید از موزه‌ها و پارک‌ها
5-
کسب اطلاعات: اخبار، روزنامه‌ها، نشریات، وضعیت آب‌ و‌ هوا، ترافیک شهری، ساعات پرواز هواپیماها و...
6-
فعالیت‌های علمی: تحقیق در مورد پروژه‌ها، یافتن مقاله‌ها، دسترسی به منابع معتبر، کتابخانه‌‌ها و کتاب‌ها و تالیفات جدید

7-
فعالیت‌های آموزشی: مدرسه، دانشگاه و سایر آموزشگاه‌ها
8-
فعالیت‌های سیاسی: شرکت در انتخابات، اعلام‌ نظر ‌به مجلس و بخش‌های سیاسی باز
9-
فعالیت‌های مسافرتی: رزرو بلیط سفر، رزرو هتل و کرایه اتومبیل
10-
کاریابی و درخواست کار: آگاهی یافتن از فرصت‌های کاری، پر‌‌کردن فرم درخواست کار، ارسال و گرفتن نتیجه
11-
فعالیت‌های درمانی: مراجعه به پزشک، دریافت دستورالعمل‌‌های ایمنی و اطلاع از تازه‌های پزشکی
12-
فعالیت‌های تصمیم‌گیری: بهترین و‌ ‌خلوت‌ترین مسیر در شهر برای رسیدن به مقصد، بهترین رستوران برای صرف غذا، بهترین اماکن تفریحی و سایر بهترین‌ها

شهر الکترونیکی چگونه شهری است؟
برای درک بهتر و پاسخ به این سئوال به ارائه چند نمونه می‌پردازیم: برای مثال فردی که به دنبال ساخت ساختمان و متقاضی دریافت مجوز از شهرداری است پس از ورود به شبکه اطلاع‌رسانی شهرداری، خدمات مورد نیاز خود به همراه مشخصات زمین تحت مالکیت و ساختمان دلخواه خود را وارد شبکه می‌کند، سپس شهرداری الکترونیک بر اساس استانداردهای موجود، میزان مساحت قابل ساخت و طبقات ساختمان را به متقاضی اعلام می‌کند و در نهایت فرد متقاضی بر اساس مجوز شهرداری با ورود به شبکه مهندسان مشاور با یکی از شرکت‌های مشاور بر اساس طرح و قیمت مناسب به توافق می‌رسد.

در این مرحله متقاضی حتی قادر است طرح ارائه شده از سوی مهندس مشاور را به صورت سه بعدی روی صفحه مانیتور مشاهده و اصلاحات دلخواه خود را اعمال کند. این طرح پس از تایید از سوی شهرداری الکترونیک و صدور مجوز با ورود به شبکه امور پیمانکاران و با انتخاب بهترین پیشنهاد از لحاظ قیمت به مرحله عقد قرارداد رسیده و سپس به اجرا در می‌آید.

حتی ارائه گزارش کار از سوی پیمانکار به کارفرما نیز می‌تواند از طریق شبکه صورت پذیرد. کل این پروسه در شبکه هوشمند می‌تواند در کمتر از 2 ساعت به پایان رسد، در حالی که در شرایط عادی مراحل یاد شده به 1 تا 2 سال زمان نیاز دارد. همچنین در زمینه حمل و نقل شهری یکی دیگر از امکانات شهر الکترونیک این است که اگر تمام خودروها به سیستم موقعیت‌یاب محلی مجهز شوند در تمام طول مسیر از قدرت تشخیص موقعیت جغرافیایی خود برخوردار خواهند بود و پلیس نیز به این ترتیب توان مدیریت ترافیک را به راحتی در دست خواهد داشت.

علاوه بر این در چنین سیستمی اصولا تصادفی رخ نمی‌دهد، چرا که در صورت احتمال بروز برخورد میان دو متحرک با اعلام خطر به موقع در یک کیلومتر قبل از محل پیش‌بینی تصادف از بروز حادثه جلوگیری می‌شود. در حقیقت با این روش حوادث رانندگی تحت کنترل درآمده و حتی در صورت وقوع روی مانیتور پلیس ثبت می‌شود و نیازی به اطلاع‌رسانی مجدد نیست. بنابراین علاوه بر افزایش سرعت رسیدن پلیس به محل حادثه، دیگر نیازی به کشیدن کروکی نخواهد بود و همین امر کار شرکت‌های بیمه را سهل‌تر از گذشته می‌کند.

همچنین تصور کنید در یک شهر دیجیتالی وجود سیستم هوشمند تا چه حد قادر خواهد بود خدمات اورژانسی را گسترش دهد. برای مثال فردی را در نظر بگیرید که از یک طرف دچار عارضه قلبی شده و هر ثانیه برای او حکم مرگ و زندگی دارد و از طرف دیگر مرکز اورژانس هم نمی‌تواند در مورد صحت هر تماس تلفنی اطمینان حاصل کند، در این شرایط سیستم هوشمند به مرکز اورژانس این امکان را می‌دهد که به مجرد برقراری تماس تلفنی، محل سکونت تماس گیرنده و حتی نام مالک آن روی مانیتور مرکز اورژانس حک شود.

از سوی دیگر محل حادثه روی مانیتور آمبولانس قرار می‌گیرد و سیستم اطلاع‌رسانی جغرافیایی (GIS) نیز به مرکز اورژانس اطلاع می‌دهد که نزدیک‌ترین آمبولانس به شخص حادثه دیده کدام است و کوتاه‌ترین مسیر تا مقصد و نزدیک‌ترین مرکز فوریت‌های پزشکی و بیمارستان هم مشخص می‌شود. بنابراین با استفاده از سیستم ناوبری هوشمند در لوای طرح شهر الکترونیک، اطلاعات مکانی، مسیر حرکت، سرعت و موقعیت مربوط به وسایل نقلیه از جمله وسایل نقلیه عمومی، پلیس، آتش نشانی، آمبولانس‌ها، اتوبوس‌ها و دیگر وسایل قابل دریافت است.

اهمیت این موضوع وقتی بیشتر روشن می‌شود که توجه داشته باشیم سیستم‌های ناوبری مطلوب آن دسته از سیستم‌هایی هستند که امکان تغییر نقشه و استفاده از نقشه‌های موجود و به روز کشور، قابلیت حمل و نقل و قیمت قابل قبول و مناسب داشته و در بازار نیز به راحتی در دسترس باشند.

اجرای شهر الکترونیک
اصولاً چهار مرحله برای اجرایی کردن الگوی شهر یا شهرداری الکترونیک توصیه می‌شود. در مرحله اول که مرحله پیدایش نامیده می‌شود، لازم است سند راهبردی بر مبنای مطالعات میدانی از امکانات و پتانسیل‌های موجود تهیه شود. در این زمینه استفاده از تجربیات جهانی نیز مؤثر خواهد بود. توسعه زیرساخت‌ها و آموزش به کارکنان ادارات یا سازمان‌های وابسته به شهرداری صورت می‌گیرد. در مرحله دوم که مرحله ارتقاء نام دارد، شهرداری یا شهر الکترونیکی فعالیت خود را با ارائه ابتدایی‌ترین خدمات بر روی شبکه اینترنت از طریق وب‌سایت‌های طراحی شده آغاز می‌کند.

در مرحله بعد، مرحله تعامل، فعالیت‌هایی برای آموزش به کاربران و شهروندان شهر الکترونیک انجام می‌شود و در مجموع تعاملی دو سویه میان مدیران شهری و شهروندان از طریق وب‌سایت‌ها ایجاد خواهد شد. در مرحله یکپارچگی که آخرین حلقه ایجاد شهر الکترونیکی محسوب می‌شود، دامنه خدمات ارائه شده به شهروندان گسترش می‌یابد و خدمات متنوع‌تری عرضه می‌شود. در اجرای شهر الکترونیکی باید به ارائه سبک زندگی الکترونیک و در خور عصر توجه داشت و باید توجه کرد که سبک زندگی سنتی برای جامعه اطلاعاتی، تضادها و نابهنجاری‌های خاصی را به دنبال خواهد داشت

بنابراین یک الگوی مناسب زندگی با توجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه مورد نظر و مناسب در جامعه اطلاعاتی، یکی از برنامه‌های شهرهای الکترونیک است. البته با توجه به اینکه توسعه شهرهای الکترونیک، دستاوردهای بسیاری را برای شهروندان، سازمان‌های شهری و دیگر ذینفعان شهر به همراه دارد، مطمئن هستم در صورتی که در کشور برنامه‌ریزی‌ها بر اساس اولویت‌های جهانی و واقعیت‌های موجود جهان که حرکت به سوی جامعه اطلاعاتی است انجام شود، اجرای شهر الکترونیک در اولویت قرار می‌گیرد.

 

اطلاعات قدرت است

آمار نشان می‌دهد که از هر دو نفر آمریکایی، یک نفر به شبکه اینترنت متصل است، حال آنکه از هر۲۵۰ نفر آفریقایی، تنها یک نفر به شبکه متصل می‌باشد.

اهدا سلطانعلی‌زاده- حیات‌نو
اشاره: مفاهیم تازه‌ای چون انقلاب ارتباطات، انقلاب اطلاعات، عصر اطلاعات، تمدن اطلاعاتی، اقتصاد اطلاعاتی و جامعه اطلاعاتی که مرحله جدیدی از مفهوم‌سازی را در بطن جوامع سنتی به ارمغان آورده است، در دهه‌های اخیر اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده‌اند. راه‌کار تحقق تمام این واژه‌های اطلاعاتی در هزاره سوم در ابزار‌های ارتباطی صفر و یک جست‌وجو شد که پاسخ خوبی داد. شبکه‌های تکنولوژی، نقشه‌های سنتی توسعه را دگرگون کرده‌اند، افق‌های دید مردم را گسترش داده‌اند و برای آنان این توانایی را پدید آورده‌اند که در طول یک دهه پیشرفت‌هایی را که گذشته، نسل‌هایی پیاپی در راه حصول آن تلاش می‌کردند به تحقق برسانند. اما در این بین مشکلی رخ برتافت که تضاد‌ها و تعار ض‌هایی را آشکار نمود که جنبه‌های منفی خود را در بدنه جوامعی نشان داد که به طرق مختلف در دستیابی به اطلاعات و ابزار‌های ارتباطی با چالش مواجه بودند. مسئله بسیار ساده بود، شهروندی در یکی از کشور‌های آفریقایی و یا آسیایی همان قدر شانس استفاده از ابزار‌های تکنولوژیکی را نداشت که یک شهروند در آمریکا، بین آنها فاصله‌ای بود، یک شکاف که این دو نفر را در مقابل هم قرار می‌داد، شکافی از جنس دیجیتال.
امپریالیسم مجازی
شکاف دیجیتالی
DIGITAL DIVIDE به معنای وجود نابرابری در دسترسی و استفاده از فناوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی (ICT) بین کشورهای توسعه‌یافته و عقب‌مانده است. این بحث که از سال 1950 در جلسات سازمان ملل و یونسکو به عنوان مهم‌ترین دغدغه عصر حاضر مطرح شد، به بررسی وضعیت دسترسی کشور‌های مختلف به اطلاعات و ابزار‌های ارتباطی پرداخت.
تقریبا از همان زمان بود که مشکل جدیدی در برابر مسیر رو به جلو کشور‌ها به سمت جامعه اطلاعاتی رخ نمود و «شکاف دیجیتالی» نامی بود که بر آن نهاده شد. در یک سوی شکاف کشورهایی بودند غنی از بزار‌های ارتباطی و تکنولوژیکی که به آنها اصطلاحا کشور‌های شمال گفته می‌شد و در این سوی شکاف کشورهایی بودند که که حداقل دسترسی به اطلاعات و ابزار‌های ارتباطی را داشتند که ناچارا به کشور‌های جنوب معروف شدند.
با تحقیقات گرو‌های کارشناسی متشکل از خبره‌ترین دانشمندان و کارشناسان حوزه اطلاعات و ارتباطات در یونسکو و سازمان ملل معلوم شد که رفته رفته فاصله‌ای در بین کشور‌های شمال و جنوب در حال پیدایش است که تاثیرات به سزایی را در بطن اقتصاد، سیاست، فرهنگ، بهداشت آنها گذاشته است.
این تحقیقات نشان داد که دستیابی به اطلاعات و ابزار‌های ارتباطی در این دو طیف از روند منطقی تبعیت نمی‌کند و این باعث به وجود آمدن یک نوع بی‌عدالتی و نابرابری در دستیابی به زندگی بهتر در سایه اطلاعات شده است. کشور‌های شمالی کشور‌هایی بودند که عموما از زیر‌بنای اقصادی قدرتمند برخوردار بودند و پروسه صنعتی شدن را با موفقیت پشت سر گذاشته بودند، کشور‌هایی چون آمریکا، آلمان، ایتالیا، فرانسه، اما در مقابل کشور‌های جنوب کشورهایی بودند که در نه تنها در حوزه اقتصاد که در گستره سیاست و فرهنگ نیز با چالش‌های عدیده دست به گریبان بودند، کشور‌های آفریقایی و بسیاری از کشور‌های آسیایی در این دایره قرار می‌گرفتند.
به همین جهت یونسکو به تدوین استاندارد‌هایی دست زد که طبق آن کشور‌ها می‌توانستند رتبه قبولی در دسترسی افراد به ابزار‌های ارتباطی را کسب کنند. این معیار‌ها که در دهه
۱۹۶۰، از سوی یونسکو به عنوان معیارهایی در باره استانداردهای توسعه یافتگی وسایل ارتباط جمعی معرفی شد شامل حداقل ۱۰ روزنامه روزانه، ۵ گیرنده رادیو، ۲ صندلی سینما و ۲ گیرنده تلویزیون برای هر ۱۰۰ نفر جمعیت یک کشور بود که تاکنون این حداقل‌ها جز در مورد رادیو و در برخی از کشورهای در حال توسعه در مورد تلویزیون، در باره مطبوعات و سینما تحقق نیافته است.
با ورود اینترنت و نیز نفوذ آن در عمق لایه‌های جامعه اطلاعاتی و همینطور استفاده زیر‌ساختی و زیر‌بنایی از شبکه به عنوان اساس جامعه اطلاعاتی دسترسی به این ابزار و به تبع آن تلفن مورد توجه بیشتری قرار گرفت. این شد که از دهه
۱۹۸۰، به حداقل ضریب نفوذ تلفن برای هر ۱۰۰ نفر جمعیت نیز توجه خاصی معطوف شد و با در نظر گرفتن آن که اکثر کشورهای آسیایی و آفریقایی و آمریکای لاتین در این زمان، حتی از داشتن یک دستگاه تلفن برای هر ۱۰۰ نفر جمعیت هم برخوردار نبودند، به دستیابی به ضریب های ۱ دستگاه، ۵ دستگاه و ۱۰ دستگاه برای هر ۱۰۰ نفر جمعیت، به نسبت وسعت عقب‌ماندگی‌های آنها توجه شد و هنوز هم گفته می‌شود که تعداد تلفن‌های توکیو یا نیویورک از تمام تلفن‌های کشورهای آفریقایی جنوب صحرا بیشتر است.
این آمار نشان می‌دهد که از هر دو نفر آمریکایی، یک نفر به شبکه اینترنت متصل است، حال آنکه از هر
۲۵۰ نفر آفریقایی، تنها یک نفر به شبکه متصل می‌باشد. برخی صاحبنظران معتقدند که تعداد کاربران اینترنتی در هر جامعه‌ای، معرف وضعیت فناوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی در آن کشور است. برای مثال در آفریقا، تنها یک میلیون کاربر اینترنتی وجود دارد که این رقم در انگلیس، بالاتر از ۱۰ میلیون نفر است.
چرا که در آمریکا هر کارمند می‌تواند با پرداخت یک ماه حقوق خود یک کامپیوتر خریداری نماید و به اینترنت اتصال پیدا کند. اما در بنگلادش، یک کارمند باید حقوق
۸ سال را پس‌انداز کند تا از کامپیوتر و اتصال به اینترنت برخوردار گردد. وضعیت در قاره آسیا نیز امید‌وار کننده نیست. آسیا با بیش از ۳ میلیارد جمعیت که بیش از نصف جمعیت جهان است از ۶۰۰ میلیون کاربران اینترنت در جهان، تنها ۱۵۰ میلیون کاربر اینترنتی دارد.
اما واقعیت این است که ایجاد شکاف دیجیتالی بین کشورهای غنی و فقیر به نبود حداقل امکانات زیربنایی مثل سطح پایین سواد و آموزش و درآمد سرانه و ساختار فرهنگی- اجتماعی در کشورهای عقب ‌مانده و کمتر توسعه یافته، بر می‌گردد.
در گزارش سال 2002 «اتحادیه بین‌المللی ارتباطات راه دور » با عنوان «حلقه گمشده جدید، شکاف دیجیتال» پس از ابراز خشنودی درباره توسعه قابل ملاحظه گسترش خطوط تلفن در جهان، و معرفی آن به منزله یک تحول خوب، از وضع نامطلوب تکنولوژی‌های نوین ارتباطات و اطلاعات در کشور‌های در حال توسعه ابراز نگرانی شده و ضرورت ترمیم شکاف عمیق موجود بین کشور‌های ثروتمند دارای تکنولوژی و کشور‌های فقیر در زمینه تکنولوژی مورد تاکید قرار گرفته است.
در این گزارش چنین بیان شد که در حالی که آثار شکاف بین کشور‌های پیشرفته و کشور‌های توسعه یافته در مورد ارتباطات دور در دهه 1980 همچنان احساس می‌شود، اکنون این خطر وجود دارد که شکاف جدید مربوط به تکنولوژی‌های اطلاعات و ارتباطات موانع تازه‌ای در راه توسعه کشور‌ها پدید آورد. در این گزارش همچنین آمده است که: «دو روند مهم بازار، که مشخه‌های دهه 1990 به شمار می‌روند، رشد ارتباطات سیار و توسعه اینترنت هستند. به طوری که 85 درصد جمعیت دنیا 35 درصد استفاده‌کنندگان تلفن سیار را در میان خود دارند، اما فقط 25 درصد کاربران اینترنت را در بر می‌گیرند.»
با این تفاسیر اگر در نظر داشته باشیم که اطلاعات قدرت است، به خوبی در خواهیم یافت که اینترنت بیش از ابزار‌های دیگر از توانایی با‌لقوه برای کمک به کشور‌های در حال توسعه برای رسیدن بدل شدن به جامعه اطلاعاتی برخوردار است، با توجه به اینکه آموزش الکترونیکی و بهداشت الکترونیکی دو متغیر اصلی و مهم در توسعه هر کشوری به شمار می‌روند، به سادگی می‌توان دریافت که نقش اینترنت در این بین کجاست؟
آثار این شکاف
کشاورزان‌ مزرعه‌ای‌ به‌ مدیر اکوادوری‌ تکنولوژی‌ اطلاعات‌ و ارتباطات در این کشور اطلاع‌ دادند که‌ یک‌ آفت‌ خاص‌ موجب‌ نابودی‌ محصول‌ سیب‌زمینی‌ آنها شده‌ است. آنها از وی‌ درخواست‌ کمک‌ کردند و حتی‌ جهت‌ دریافت‌ کمک‌ از وزارت‌ کشاورزی‌ به‌ سمت‌ شهر کیتو (پایتخت‌ اکوادور) رهسپار شدند.
اما هیچگونه‌ جواب‌ مساعدی‌ دریافت‌ نکردند. مدیر این‌ پروژه‌ یک‌ پیغام‌ اینترنتی‌ در خصوص‌ مشکل‌ پیش‌ آمده‌ به‌همراه‌ چندین‌ پیشنهاد راهبردی‌ که‌ کشاورزان‌ بتوانند با استفاده‌ از آن‌ آفت‌ مذکور را در عرض‌ یک‌ روز نابود سازند، از طریق‌ شبکه‌ اینترنت‌ برایشان‌ ارسال‌ کرد. کشاورزان‌ توانایی‌ آن‌ را داشتند که‌ یکی‌ از پیشنهادات‌ فوق‌ را عملی‌ سازند.
بدین‌ ترتیب، راهبرد یادشده‌ معیشت‌ و محصول‌ آنان‌ را از خطر نابودی‌ رهانید. وقتی‌ که‌ از‌ تکنولوژی‌ به‌ نحو معقولی‌ بهره‌برداری‌ شود، می‌توان‌ به‌ نتایج‌ امیدوارکننده‌ای‌ دست‌ یافت. تکنولوژی‌ اطلاعات‌ و ارتباطات‌ فرصت‌های‌ فراوانی‌ را برای‌ محدود ساختن‌ نابرابری‌های‌ اقتصادی‌ و اجتماعی‌ و نیز حمایت‌ از ایجاد ثروت‌های‌ منطقه‌ای‌ فراهم‌ می‌آورد.
استفاده‌ از شبکه‌ جهانی‌ اینترنت‌ سبب‌ می‌شود اطلاعات‌ و ارتباطات‌ لازم‌ با دیگر جوامع‌ بشری‌ و مردم‌ دنیا برقرار گردد. شما با تمام دنیا در ارتباط هستید، از آخرین اخبار و اطلاعات مطلع هستید، این یعنی اینکه اگر مردم کنیا از ابزارهای ارتباطی و دیجیتالی به اندازه لازم برخوردار بودند چندین ماه پس از واقعه 11 سپتامبر2001، از وقوع آن اطلاع نمی‌یافتند.
شبکه اینترنت‌ به‌ نوبه‌ خود ابزار قدرتمندی‌ است‌ که‌ با استفاده‌ از آن، می‌توان‌ در برابر بسیاری‌ از بحران‌ها مقاومت‌ کرد. شیوه‌ اقتصاد جهانی‌ به‌گونه‌ای‌ دگرگون‌ شده‌ که‌ باعث‌ ایجاد فرصت‌های‌ جدیدی‌ برای‌ تولید ثروت‌ گردیده‌ است. اما برای‌ بهره‌برداری‌ از فرصت‌های‌ مذکور، چاره‌ای‌ جز استفاده‌ از شبکه‌ جهانی‌ اینترنت‌ وجود ندارد. لازم نیست گفته شود که شیوه تولید و روش‌های تجارت در تار‌و‌پود شبکه جهانی دگردیسی پیدا کرده‌اند و شکل جدیدی به خود گرفته‌اند.
دسترسی میلیون‌ها نفر از ساکنان‌ کشورها‌ به‌ اینترنت، می‌تواند به ‌طرق‌ مختلف‌ موجب‌ بهبود زندگی‌ آنان‌ گردد. به این بیاندیشید که چگونه‌ تکنولوژی‌ موجب‌ دگرگونی‌ روش‌های‌ یادگیری‌ کودکان در مدارس و دانشجویان در دانشگاه‌ها شده است. متحیر کننده است وقتی می‌بینیم یک‌ برنامه‌ آموزش‌ ریاضی‌ طراحی‌ شده‌ در ایالات‌ متحده‌ از طریق‌ اینترنت‌ برای‌ مدرسه‌ای‌ در مناطق‌ روستایی‌ کشور زیمبابوه‌ ارسال‌ می‌شود.
دسترسی‌ واقعی‌ به‌ اینترنت‌ این‌ امکان‌ را برای‌ مردم‌ فراهم‌ می‌آورد که‌ با استفاده‌ از تکنولوژی‌ به ‌نحو موثری‌ سطح‌ زندگی‌ خویش‌ را ارتقاء دهند. واقعیت این است که شکاف موجود بین طبقاتی که در فضای مجازی هستند و آنها که در این فضا نیستند بیشتر از حد تصور است. در حالی که تعدادی از کشور در حال گذراندن دوره رسانه‌هایی چون روزنامه و تلویزیون هستند عده‌ای دیگر در حال سر و سامان دادن به زیر‌ساخت‌های مخابراتی و شبکه‌ای خود هستند. در حالی که بسیاری در کشور‌های پیشرفته در حال راه‌اندازی سرویس‌های جدید اینترنت هستند هنوز بسیاری نیز در آنسوی مرز‌های کشور‌های در حال توسعه صدای بوق آزاد تلفن را نشنیده‌اند.
البته سازمان یونسکو همراه با سازمان ملل و با مساعدت بسیاری از گروه‌های غیردولتی در تلاشند که به نحوی دولبه این شکاف را به هم بدوزند و به همین دلیل برخی از اقدامات را انجام داده‌اند که در ادامه این مقاله و در بررسی راه‌کار‌های موجود به آنها نیز خواهیم پرداخت.
 

 منبع:ایتنا

 

دوباره جنبشی در راه است

ترجمه: احمد شریف‌پور
ماهنامه شبکه - مهر ۱۳۸۵ شماره 69

اشاره :

کمی قبل‌تر، هنگامی که حباب اینترنت به طرز فاجعه باری خالی و کوچک می‌شد، همه بر این عقیده بودند که دیگر چنین پدیده‌ای ظهور نخواهد کرد و خوشبختانه همین‌طور هم بود. دیگر نه از میلیاردرهای مغرور با ثروت بیست و چند میلیاردی خبری بود، نه از شرکت‌هایی که ناگهان با ارزش سهام میلیارد دلاری ظاهر می‌شدند. چسباندن برچسب دات‌کام روی تقریباً همه چیز دیگر برای مؤسسان شرکت‌ها تضمین‌کننده درآمد میلیونی از جانب 1VCهای ساده‌لوح یا سرمایه‌گذاران خصوصی مشتاق 2IPO نبود. اکنون حدود نیم دهه است که تمام آن <دیوانگی اینترنتی> از زندگی ما خارج شده و تنها خاطره‌ای از آن باقی مانده است. پیشرفت‌های کاری متوقف شده‌اند، اعتبارها و شهرت‌ها نابود گشته‌اند، میلیاردها دلار پول بر باد رفته است و متأسفانه آن همه کاهش در بازار سهام هنوز اثر خود را روی مالیاتی که می‌پردازیم، نشان می‌دهد.

 

‌منبع: ماهنامه فورچون‌

با این حال عجله نکنید. وقت آن رسیده است که به جنبش جدید اینترنتی سلام کنیم. چه باور کنید چه نکنید، جنبش جدید به‌گونه‌ای است که شما هم به احتمال زیاد مایل به سرمایه‌گذاری در آن هستید؛ حتی اگر مانند ما فکر می‌کنید گوگل با قیمتی معادل چهاردلار برای هر سهم، ترسناک‌تر از آن است که مورد توجه قرار گیرد. اینترنت، همان‌گونه که می‌دانید، با نابودی همه آن <دات‌کام>ها از میان نرفته است. در حالی که سرمایه‌گذاران شوکه شده در حال ترمیم آسیب‌هایشان بودند یا سعی می‌کردند با فروش املاک و ... سرمایه خود را بازگردانند، دست‌‌اندرکاران صنعت اینترنت، در رویاهای خود، برای استفاده از این فناوری انقلابی به راه‌های تازه‌ای  فکر می‌کردند. یعنی استفاده از همان فناوری که در جنبش قبلی چنان توجه افراطی‌ای را به خود جلب کرده بود.

احتیاجی نیست یادآور شویم که امروزه اینترنت بسیاری از خواسته‌هایی را برآورده می‌کند که پیشگامان روشن‌بین آن از چند سال پیش راجع به آن‌ها صحبت می‌کردند. تمام کاربردهای جالبی که در اواخر دهه 1990 غیرممکن و دور از دسترس می‌نمود، اکنون به ‌گونه‌ای در زندگی روزمره ما حضور یافته‌اند که غالباً اهمیت و سختی دسترسی به آن‌ها را از یاد برده‌ایم. کاربردهایی نظیر تماس‌های تلفنی اینترنتی، دانلود (قانونی) موسیقی و فیلم، دسترسی پرسرعت به اینترنت از طریق تلفن همراه، و پرداخت آنلاین صورت حساب‌ها از این جمله‌اند.

جوان‌ترها در سایت
MySpace درباره خود و علایقشان بحث می‌کنند. دانشجویان کالج در سایت FaceBook حاضران در جلسه قبلی را جست‌وجو می‌کنند. مادران عکس‌های خانوادگی خود را به Flicker ارسال می‌کنند. کارمندانDilbert با تماشای کلیپ‌های ویدیویی خانگی روی سایت YouTube، وقت شرکتشان را تلف می‌کنند.

حتی پاره‌ای از نمادهای نه‌چندان مشهور دهه 1990 نیز دوباره بازگشته‌اند. هنری بلادگت، تحلیلگر سابق وال استریت، که اکنون مانند بسیاری دیگر یک بلاگر است، می‌گوید: <روندی که در سال 1995 با تبدیل شدن
Netscapeبه سهامی عام مردم را به شدت هیجان‌زده کرد، هنوز هم با قدرت پا برجاست و حدود 20 تا 25 سال دیگر نیز همین گونه خواهد بود.>

عامل اصلی همه این تغییرات، رشد فزاینده و غیرمعمول تعداد افرادی است که به اینترنت پرسرعت دسترسی دارند. در سال 2000 تنها پنج میلیون آمریکایی در خانه‌های خود به اینترنت پرسرعت دسترسی داشتند. براساس آمار
Pew Internet و American Life Project، این تعداد در اواخر 2005 به 73 میلیون نفر بالغ می‌شود.

این ارتباطات پر سرعت اینترنتی تجربه آنلاین مردم را غنی‌تر و شدیدتر کرده است و آن‌ها دقیقاً همان رفتاری را نشان می‌دهند که انتظار می‌رود؛ حجم زیادی از زمان را در حالی صرف می‌کنند که چشمانشان به صفحات نمایش خیره شده است. از این مهم‌تر این‌که، شرکت‌ها بالاخره راهی را یافته‌اند که مدت‌ها در پی آن بودند؛ یعنی تبدیل‌کردن این چشم‌های خیره به پول! این شرکت‌ها غالباً برای این دسترسی‌های پرسرعت هیچ هزینه‌ای دریافت نمی‌کنند، بلکه این کار را با فروش تبلیغات یا دریافت هزینه بابت دانلود موسیقی و فیلم انجام می‌دهند.

نتیجه نه چندان عجیبی که می‌توان گرفت این است که صنعت اینترنت نه تنها بازگشته، بلکه بسیار بهتر از گذشته نیز شده است. گوگل تقریباً یک ابزار جست‌وجوی مجانی و همه جا حاضر نیست، بلکه دقیقاً به چنین ابزاری تبدیل شده است. گوگل، به مثابه شرکت تبلیغات آنلاین، از این طریق میلیاردها دلار سود به دست آورده است؛ بله میلیاردها دلار!

آی‌پاد فقط جالب‌ترین اسباب بازی این سیاره نیست؛ محصولی است که سال گذشته فروشی معادل 5/4 میلیارد دلار را برای اپل به ارمغان آورده است و این فروش بدون ترکیب با
iTunes، پخش‌کننده موسیقی دیجیتال اپل، هرگز به دست نمیآمد. فروشگاه موسیقی آنلاین iTunes در سه سال گذشته بیش از یک میلیارد آهنگ به فروش رسانده است.

می‌دانم به چه فکر می‌کنید. به این‌که اگر جنبش اینترنتی دیگری در حال شکل‌گیری است، پس مجموعه وال‌استریت باید چیزهایی را برای فروش به ما آماده کرده باشد. به هر حال این روندی است که قبلاً پیموده‌ایم! اما زمینه سرمایه‌گذاری این بار بسیار متفاوت است.

سرمایه‌گذاران اولیه (که مهربانانه <فرشته> نامیده می‌شوند) و
VCها مطمئناً اکسیژن حبابی را تنفس می‌کنند که وب‌2‌نامیده می‌شود. وب‌2 نامی عمومی است که برای فعالیت شدید شرکت‌هایی به کار می‌رود که وب‌سایت‌هایی نظیر del.icio.us و Writely را اداره می‌کنند. وب‌سایت‌هایی که به کاربران امکان می‌دهند مطالب و محتوای دلخواهشان را به صورت آنلاین تولید کنند و با دیگران به اشتراک بگذارند.

در جنبش اینترنتی اول، هر شرکت با کمی آوازه و شایعه و یک برنامه تجاری، بسیار قبل از این‌که به سودآوری برسد در بازار بورس به سهامی عام تبدیل می‌شد، اما اکنون استانداردها برای
IPOها بسیار بالاتر است. اکنون پس از وضع قانون حاکمیت شرکتی ‌(corporate-governance) که به 3Sarbanes-Oxley مشهور است، تعداد شرکت‌هایی که تلاش می‌کنند به سهامی عام تبدیل شوند بسیار کمتر شده است.

از دیگر تفاوت‌های بارزی که برای سرمایه‌گذاران عرصه اینترنت نمود پیدا می‌کند این است که در بازار سهام اینترنتی امروز قیمت سهام در مقایسه با سهام پیشتازان دوره دات‌کام بسیار منطقی‌تر و معقولانه‌تر است. به عنوان مثال، ارزش سهم چهارصد دلاری گوگل تنها 33 برابر تخمین وال استریت برای سهام گوگل (با ارزش دوازده‌دلار) است. قیمت زیادی است، اما نه چندان غیرمنطقی! این قیمت را با ارزش سهام شرکت
Internet Capital Group مقایسه کنید که در اوج دوران خود در سال 2000 به قیمتی بیش از چهارصد برابر فروش شرکت در سال 2001 فروخته شد.

دوران فراوانی و سود مجدداً بازگشته است؛ اما با ضریبی از خردگرایی و منطق. <در گذشته مردم فقط در این استخر شیرجه می‌زدند بدون این که کنترل کنند آیا استخر پر آب است یا خیر.> این نظر لیزبایر است که قبلاً تحلیلگر وال استریت بود و سپس با سمت مدیر امور سرمایه‌گذاری در گوگل مشغول کار شد. او همچنین معتقد است: <اکنون مردم ایده و مفهوم تجارت را درک می‌نمایند و می‌توانند به مسائل مالی و اعتباری به دقت نگاه کنند.>

اگرچه این بار مسائل بسیار متفاوت  و شاید منطقی‌تر هستند، هنوز باید قوانین اصلی سرمایه‌گذاری سالم را رعایت کرد. سهام افسانه‌ای را خریداری نکنید؛ مگر این که داستان آن‌ها را بدانید. با دیدن یک قیمت مناسب در تلویزیون یا حتی در مجلات(!) اقدام به خرید سهام نکنید. به دنبال سود، اعتبارات سالم و دورنمایی منطقی برای توسعه و گسترش باشید. به ارزیابی‌های اقتصادی شرکت‌ها اهمیت بدهید. مطمئن باشید که قضیه پیش‌فروش سهام را می‌دانید و همین طور از بحث‌هایی که همیشه علیه خرید سهام وجود دارد، آگاهید و از همه مهم‌تر، تنها قسمت کوچکی از هزینه‌ای را که سرمایه‌گذاری می‌کنید در بخشی پر تب‌و‌تاب نظیر سهامی اینترنت به گردش در آورید.

با در نظر داشتن این توصیه‌ها سعی کردیم بهترین راه‌های سرمایه‌گذاری و شرکت در این جنبش جدید اینترنتی را جمعآوری کنیم. حتی اگر قصد نداشته باشید سرمایه‌گذاری جدیدی انجام دهید، درک این پیش‌زمینه یکی از ضروری‌ترین نیازهای هر نوع سرمایه گذاری و تجارت است. لازم نیست که یک شرکت، <دات کام> باشد یا سهام اینترنتی داشته باشد تا بتواند از مزایای این جنبش جدید بهره ببرد یا از آن آسیب ببیند.

برای این کار پنج حوزه کلیدی را بررسی کرده‌ایم:

‌شرکت‌های فعال در زمینه فناوری‌های جدید و پیشرفته
شرکت‌های کاملاً اینترنتی‌
‌شرکت‌های تأمین‌کننده زیرساخت‌ها
شرکت‌های فراهم‌کننده اتصال باندپهن‌
‌مجموعه شرکت‌های رسانه‌ای‌

در پایان هم هفت شرکت سهامی و سه بنیاد مالی واسطه را که به نظر می‌رسد کفه ترازوی آن‌ها به سمت سودآوری تمایل دارد، معرفی کرده‌ایم.

غول‌های اینترنتی‌
هر بحثی در زمینه سرمایه‌گذاری در جنبش جدید اینترنتی با گوگل آغاز می‌شود. هیچ کس با این که تجارت گوگل جالب و سودآور است، مخالف نیست. این شرکت در سال آینده در مسیر دسترسی به سودی معادل 7/3 میلیارد دلار با فروشی معادل 5/9 میلیارد دلار قرار دارد.

این شرکت تقریباً تمام سود خود را از تبلیغات مربوط به جست‌وجوی اینترنتی به دست میآورد و سهم آن در بازار ایالا‌ت متحده  42درصد است و این سهم در حال افزایش است. اریک اشمیت، مدیر اجرایی ارشد گوگل، می گوید: <ما در معدن طلای تبلیغات اینترنتی قرار داریم.>

اگر وضعیت گوگل چنین مناسب است، پس باید حتماً گزینه مناسبی برای خرید باشد؛ البته نه لزوماً ! گوگل و سهام آن با چند مانع عمده روبه‌رو هستند که اولین آن‌ها ارزیابی‌ها و انتظارات بسیار بالا از این شرکت است. مدیر مالی اعتباری ارشد شرکت اعلام کرده است که قانون اعداد بزرگ احتیاج به سرمایه اضافی زیاد برای گسترش شرکت‌های بزرگ، مطمئناً سرعت حرکت گوگل را کند خواهد کرد.

همچنین امتناع گوگل از ارائه اطلاعات جزئی سیستم مالی و اعتباری خود به وال استریت باعث شده است سهام این شرکت نوسان فوق‌العاده زیادی داشته باشد. فقط در سال 2006 سهام گوگل بین قیمت حداکثر 475 دلار و حداقل 331 دلار نوسان کرده است: نوسانی معادل 43 میلیارددلار در ارزش بازار، یعنی قیمتی معادل ارزش سهام مک دونالد. آرنولد برمان، استراتژیست فناوری که در
Cowen&Co کار می کند، معتقد است که هر گزارش فصلی گوگل از این پس گزارشی تعجبآور و غیرقابل پیش‌بینی خواهد بود و قیمت سهام آن تا پایان 2006 همچنان نوسان خواهد داشت.

گزینه منطقی دیگری که برای سرمایه گذارانِ حساس به قیمت، وجود دارد یاهو است. یاهو بیشتر یک شرکت رسانه‌ای است که برعکس گوگل که تنها بر پایه‌های فناوری خود تکیه دارد، درآمد مشابهی را از طریق طوفان تبلیغات آنلاین به دست می آورد. برعکس گوگل، یاهو وارد بخش پرمنفعت صنعت جست‌وجو شده است و این شانس مناسبی را برای سرمایه گذاران فراهم می کند.

اگر یاهو بتواند در زمینه جست‌وجو پیشرفت کند (و در حال حاضر تیم برنامه نویسی یاهو روی این مسئله کار می کنند) ظرفیت و ارزش افزوده زیادی خواهد داشت؛ به‌‌ویژه اگر به قیمت سهام یاهو توجه کنیم که در سال 2006 فروشی پانزده برابر 4
Ebitda پیش بینی شده داشته است (رقمی تقریباً دو سوم ضریب Google Ebitda) این مسئله آشکارتر خواهد شد. <این ارزشی است که شما برای یک شرکت رسانه‌ای قائل می‌شوید نه برای یک شرکت اینترنتی> این سخن تحلیلگر شرکت UBS، است که اعتقاد دارد بهای سهام یاهو (با قیمت کنونی 31 دلار) می تواند امسال تا سقف 39 دلار افزایش پیدا کند.

این تحلیلگر همچنین معتقد است اگر سهام یاهو برای مدت زیادی ارزان باقی بماند، حتی ممکن است مایکروسافت کل یاهو را خریداری کند. معامله‌ای میلیونی که مطمئناً دنیای آنلاین را زیر‌و‌رو خواهد کرد و سودی عظیم عاید سرمایه‌گذاران  یاهو می کند.

فرزندان کوچک‌تر
اما شرکت‌های بسیار تازه و پر جنب و جوشی که توسط کاربران اداره می‌شوند و طرفداران بسیاری را به سوی خود جذب کرده‌اند نیز نباید فراموش شوند. بسیاری نظیر
YouTube و FaceBook هنوز به سهامی عام تبدیل نشده‌اند که اگر چنین می‌شد، قیمت‌های بسیار بالایی را از آن خود می‌کردند. واقعیت این است که این شرکت‌ها که کم و بیش ارزش بررسی را دارند، بدترین نسبتِ ریسک به سود را برای سرمایه‌گذاران شخصی و حقیقی ارائه کرده‌اند و سرمایه‌گذاران به سادگی ممکن است جذابیت این شرکت‌ها را با سودآور بودن آن‌ها اشتباه کنند.

بهترین شانس‌ها غالباً متعلق به شرکت‌های هدفمندی هستند که در حاشیه بازار فعالیت می‌کنند. شرکت‌هایی نظیر
Naveteq، از سازندگان نرم‌افزار در شیکاگو که یکی از مغزهای فعال در پشت Google Map است. ارزش سهامNaveteq  نسبت به سال 2004 که این شرکت به سهامی عام تبدیل شد (درست در همان ماهی که گوگل سهامی عام شد) دو برابر شده است؛ اما نه به واسطه کسب و کار اینترنتی این شرکت!

این شرکت حدود سه چهارم درآمد خود را (که در سال گذشته به پانصد میلیون‌دلار بالغ گردید) از طریق فروش بانک‌های اطلاعاتیِ نقشه به شرکت‌های تولیدکننده سیستم
GPS خودرو به‌ دست آورده است. با این تجارت موفق Naveteq توانسته است به 5Operation Margin حدود 27درصد دست پیدا کند و درآمد خود را نیز بیست‌درصد افزایش دهد. البته Naveteq نقشه‌های مربوط به بسیاری از سایت‌های اینترنتی نظیر AOL Mapquest ،MSN ،Yahoo وGoogle را نیز تأمین می‌کند.

هنری الن بوگر، مدیر سرمایه
T.Rowe Price، که با سهمی معادل 6/9درصد دومین سهامدار عمده Naveteq است معتقد است: <ما فقط در ردیف دوم یا سوم به عنوان یک شرکت در حال توسعه هستیم. سیستم‌های ناوبری اتومبیل، تازه در ابتدای مسیر قرار دارند و سایت‌های اینترنتی که اکنون درصد کمی از تجارت Naveteq را فراهم می کنند از جمله منابعی هستند که تاکنون از آن‌ها استفاده نشده است. دقیقاً مانند این است که شما هزینه‌ای برای این رشد اینترنتی نپرداخته اید.>

تأمین‌کنندگان قطعات‌
در جریان جنبش اول اینترنتی، تعدادی از موفق‌ترین بازیگران این جنبش شرکت‌هایی بودند که اصطلاحاً تاجران اسلحه در جنگ اینترنت نامیده می‌شدند. شرکت‌هایی نظیر
Dell ،Microsoft ،Juniper بدین دلیل از سود سرشاری بهره‌مند شدند که پی‌سی‌ها و روترها با هم در گسترش اینترنت نقش داشتند.

این ارتباط منطقی هنوز هم در جنبش اخیر اینترنتی امری تعیین‌کننده است، اما این موضوع به معنای آن نیست که سهام این شرکت‌های 6
Big-Cap  گزینه‌های مناسبی برای خرید هستند. به عنوان نمونه، میزان سود دل در پنج سال گذشته به نحوی زیرکانه افزایش یافته است. در حالی که نمودار ارزش سهام این شرکت هنوز به صورت یک خط افقی باقی‌مانده است؛ زیرا میزان ارزش اعلام‌شده این شرکت در ارزیابی‌های زمان اوج بازار بسیار بالا بوده است.

یکی از فراهم کنندگان دسترسی به اینترنت که مجدداً سر و صدای زیادی به راه انداخته است و با توجه به موقعیت و اندازه‌اش می‌تواند حرکت خود را به خوبی ادامه دهد،
Akamai Technologies است. Akamai یکی از همان شرکت‌های حبابی‌ای بود که سرمایه‌گذاران شاید هرگز آن را نشناختند. ارزش سهام این شرکت در سال 2000 به 345 دلار به ازای هر سهم رسید، اما با فروش سهامی معادل نود میلیون دلار سودی عاید این شرکت نشد. دو سال بعد سهام این شرکت با قیمتی نازل حدود 56 سنت به فروش می‌رسید.

شرکت
Akamai کار خود را در سرتاسر کمبریج گسترش داده است و با به کارگیری شبکه‌ای بزرگ از سرورها و نرم‌افزار مناسبی که وب‌سایت‌های مشتریان را به یکدیگر متصل می‌کند، سرعت دریافت صفحات اینترنتی را افزایش می‌دهد. شرکت‌هایی نظیر اپل، یاهو و مایکروسافت از مشتریان عمده Akamai هستند.

هرچه مردم دانلود بیشتری انجام می‌دهند، ارزش
Akamai بیشتر می‌شود. در سال 2004  این شرکت سودآور شد و رشد و درآمد آن شتاب بیشتری گرفت. با قیمت سهامی معادل 44 برابر تخمین وال استریت برای سال 2006 سهامی Akamai، ارزان‌ نیست. میزان ارزش سهام این شرکت ظرف هفت‌ماه دو برابر شده است. اما هرگاه یکی از مجموعه شرکت‌های رسانه‌ای عظیم طرحی را برای دانلود رایگان از وب سایتش ارائه می‌دهد، این Akamai است که پول زیادی به جیب می‌زند.

یکی دیگر از شرکت‌هایی که همچنان در مسیر کسب درآمد قرار دارد، اما اعتبار زیادی کسب نکرده است، سیسکوسیستمز، یعنی مهم‌ترین تولیدکننده ملزومات جنبش اول اینترنت است. میزان سود سیسکو نسبت به سال 2002 دوبرابر شده است (شش میلیارد دلار سود با فروشی معادل 25 میلیارد دلار)، اما قیمت سهام آن در چهار سال گذشته ثابت باقی مانده است.

ارزش‌گذاری بسیار بالای سیسکو در دوران جنبش اول کم و بیش قابل نقد است؛ زیرا پس از این که جنبش اینترنت به سرعت متوقف شد و شرکت‌ها به این نتیجه رسیدند که تمام روترهای مورد نیازشان را خریده‌اند، میزان درآمد سیسکو به شدت تنزل یافت.

زمان برای سیسکو در حال تغییر است و دلیل این تغییر و تحول توسعه جدید وب است. سیسکو به تازگی
Scientific-Atlanta (سازنده بزرگ ملزومات کابلی شبکه) را خریده است. این تغییر استراتژیک نشان‌دهنده راهکار جدید سیسکو است. سیسکو قصد دارد در بازار ارتباطات ویدیویی اینترنتی از طریق خطوط شبکه‌های خصوصی یا شبکه تلفن، همان موقعیتی را کسب کند که در دوران پیشین در شرکت‌های بزرگ تجاری کسب کرده بود.

آرون ریکرز، تحلیلگر
A.G.Edwards، معتقد است: <این امر باعث می‌شود سیسکو نه تنها یک تهیه‌کننده ملزومات اصلی شبکه باشد، بلکه پای محصولات آن را به خانه‌ها نیز باز می‌کند.>
 
زمانی که سرمایه‌گذاران متوجه شدند که سهام سیسکو را با چه قیمت‌ارزانی به دست آورده‌اند، قیمت سهام این شرکت شروع به تغییر کرد، اما با قیمتی معادل 21 دلار برای هر سهم، سیسکو پولی معادل بیست برابر سود خود در سال 2006 را معامله خواهد کرد. در حالی که همتایان دیگر این شرکت، 25 برابر سود خود را صرف معاملات می کنند. ریکرز و برخی تحلیگران دیگر معتقدند که درآمد سیسکو بالاخره در حال رشد است و تجارت اصلی و پایه سیسکو همچنان سالم و بی‌عیب باقی‌مانده است.

یکی دیگر از شرکت‌هایی که توانسته است موقعیت مناسبی را از آن خود کند، بازیگر قدیمی دنیای نرم‌افزار <ادوبی>، تولیدکننده محصولات پرطرفدار آکروبات و فتوشاپ، است. قیمت 4/3 میلیارد دلاری که ادوبی برای خرید ماکرومدیا پرداخت، نشانگر ارزشی است که این شرکت برای توسعه وب 2 قائل است.

شرکت ماکرومدیا که بسیاری از سایت‌های جذاب اینترنتی از نرم‌افزار فلش تولیدشده آن استفاده می‌کنند (نمودارهای سهام
Drag & Drop در سایت گوگل یا نرم افزاری که گروه‌های ویدیویی برای معرفی کارهای خود در MySpace از آن استفاده می کنند، نمونه‌های کاربرد فلش است)، با قیمتی معادل 37 دلار برای هر سهم، سهام ادوبی ده درصد پایین‌تر از اوج فروش این شرکت قرار دارد و این شانس مناسبی را برای خریداران فراهم می‌کند. هنگامی که ادوبی محصولات خود را با محصولات ماکرومدیا ترکیب کند، می‌تواند کلیه نیازهای طراحان محتوای آنلاین را یکجا برآورده سازد و در نتیجه درآمد سهام آن قاعدتاً افزایش می یابد.

جف راتینگ هاوس، مدیر بنیاد توسعه فناوری
T.Rowe Price، در مورد ادوبی می‌گوید: <بازار در حال حاضر درگیر بازی کوتاه مدتی با ادوبی است، اما کیفیت تجارت ادوبی بسیار بالاست و ترکیب محصولات ادوبی و ماکرومدیا فرآورده‌ای بسیار قدرتمند تولید خواهد کرد.>

فراهم‌کنندگان اتصال باندپهن‌
یکی از اصطلاحاتی که در این جنبش جدید اینترنتی شنیده می شود <بازی سه گانه> است. بازی سه‌گانه به معنای فروش برنامه‌های تلویزیونی و سرویس‌های تلفنیِ اصطلاحا ً
VoIP به مشتریان اتصالات باند پهن است. هنگامی که AT&T شرکت Bellsouth را با قیمت 89 میلیارد دلار خرید، بسیاری از سرمایه‌گذاران را متوجه شرکت‌های بزرگ تلفنی کرد و در نتیجه سهام شرکت‌های کابلی (تلویزیون کابلی، اینترنت کابلی) مورد بی‌اعتنایی قرار گرفتند. تردیدی نیست که جنگ شرکت‌های خدمات تلفنی و فراهم‌کنندگان خدمات کابلی بسیار شدید خواهد بود. تنها نکته مورد تردید این است که شرکت‌های تلفن با چه سرعتی وارد این بازی خواهند شد؛ زیرا آن‌ها برخلاف شرکت‌های کابلی برای ارائه برنامه‌های ویدیویی روی شبکه خود، محتاج ایجاد زیرساخت‌های جدید هستند.

سرمایه‌گذاران بهترین شانس خرید سهام زیرقیمت واقعی را از شرکت‌های کابلی دارند. استیوبروک، سخنگوی
Comcast، در اجتماع سرمایه‌گذاران این شرکت اعلام کرد که تعداد مشتریان این شرکت از 3/1 میلیون‌ مشترک کنونی به هشت تا ده میلیون مشترک در سال 2010 افزایش خواهد یافت. او همچنین پیش‌بینی کرد که در طول دوره مشابه شرکت‌های تلفنی که در محدوده کار Comcast فعالیت می‌کنند، تنها یک میلیون مشترک ویدیویی خواهند داشت.

دید منفی درباره شرکت
Comcast به شدت افزایش یافته است. به عقیده آریه بورکف، تحلیلگر سهام و دیون UBS، سهام Comcast قیمتی نابودکننده دارد. آخرین باری که سهام این شرکت به چنین قیمت پایینی فروخته شد (سهامی با قیمت 28 دلار که حدود هفت برابر درآمد نقدی شرکت فروش داشته‌اند) زمانی بود که شرکت درگیر یک بحران مالی شده بود. اکنون قیمت سهام آن به قدری پایین است که نمی توان از آن صرف نظر کرد.

رسانه های قدیمی‌
همه راهبران چهار حوزه اصلی سرگرمی نوین (اپل در موسیقی، پیکسار در فیلم، گوگل در تبلیغات، و الکترونیک آرت در بازی‌های ویدیویی) در دره سیلیکون قرار دارند. بنابراین جای تعجب نیست اگر چهار شرکت عظیم رسانه‌ایِ
Disney ،News Corp  ،Time Warner و Viacom. نیز تصمیم به شرکت در این جنبش جدید اینترنتی گرفته‌اند.

هنگامی که باب ایگر، مدیراجرایی ارشد دیزنی، در ماه ژانویه با خرید پیکسار به مبلغ 4/7 میلیارد دلار موافقت کرد و کلیپ‌های پرطرفدار خود را ابتدا برای فروش در اختیار سایت
iTunes قرارداد و سپس به صورت رایگان در اینترنت عرضه کرد، قیمت سهام شرکت دیزنی هفده‌درصد افزایش یافت.

اما هنوز این سؤال باقی است که نوآوری‌ها و تغییرات جدید دنیای رسانه‌ها تا چه حد می‌تواند به اعماق شرکت‌های قدیمی و عظیم این حوزه نفوذ کند. شرکت .
News Corp متعلق به روپرت مردوک را در نظر بگیرید. هنگامی که News Corp در تابستان گذشته سایت MySpace.com را طی معامله‌ای 580 میلیون دلاری خرید و صاحب Intermix شد، سرمایه گذاران و تقریباً تمام اهالی دره سیلیکون، صاحبان این شرکت را مورد تمسخر قرار دادند.

از آن زمان تا کنون تعداد استفاده کنندگان سایت از 32 میلیون نفر به 65 میلیون نفر افزایش یافته است و این سایت به زودی از یاهو، به عنوان دارنده بیشترین مخاطب اینترنتی پیشی خواهد گرفت. با این وجود، تمام این مخاطبان اینترنتی گردش نقدینگی بسیار کمی ایجاد خواهند کرد و بورکف از
UBS اعلام کرد که ارزش فعالیت‌های اینترنتی شرکت .News Corp که سایت MySpace.com تنها جزئی از آن است، حداکثر حدود 43 سنت از ارزش 22 دلاری سهام .News Corp را تشکیل خواهد داد. اگرچه وضعیت در درازمدت مطمئناً متفاوت خواهد بود و تجربه نشان می‌دهد که پیش‌بینی مدیر .News Crop صحیح است.

از بین شرکت‌های عظیم رسانه‌ای، شرکت
Viacom که اخیراً کوچک‌تر شده، شروع به تدوین استراتژی اینترنتی تازه‌ای کرده است و تایم وارنر هنوز سعی دارد اثبات کند که AOL یک دارایی با ارزش در حال تنزل نیست.

دیزنی، که هنوز تحت مدیریت ایگر به حیات خود ادامه می دهد، پس از این که قیمت سهامش امسال افزایش یافت، گزینه چندان مناسبی برای خرید نیست (و قیمت پرداخت شده برای خرید پیکسار ممکن است این افزایش قیمت را برای مدتی طولانی حفظ کند.
News Corp ( بخش عمده یک خرید اینترنتی به ارزش بیش از یک میلیارد دلار را انجام داده است و به رغم این که MySpace محیط تبلیغاتی چندان ایده‌آلی نیست، میزان درآمد سهام این شرکت به شدت بالا خواهد بود (به نظر می‌رسد که تعدادی نوجوان شلخته در MySpace دست‌اندرکاران اتوکشیده بازار بورس را به مبارزه طلبیده‌اند). ضمناً قیمت هیجده دلاری سهام سایر فعالیت‌های سودآور .News Corp بسیار مناسب به نظر می‌رسد.

انتخاب شرکت های سرمایه‌گذاری واسطه‌
با در نظرگرفتن مخاطرات سرمایه‌گذاری در بازار اینترنت شاید لازم باشد که مدیر سرمایه‌گذاری واسطه‌ای را استخدام کنید تا عملیات انتخاب سهام را برای شما انجام دهد. اولین پیشنهاد ما یک مدیر سرمایه صرفاً اینترنتی یا حتی یک خبره حوزه فناوری نیست، بلکه منظور ما یکی از زیرک‌ترین مشاوران بورس است؛ یعنی بیل میلر مدیر
Legg Mason Value Trust .

میلر پانزده سال متوالی در صدر فهرست
S&P500 قرار گرفته است (طولانی‌ترین رکورد موجود) و عمده شهرت او نیز به همین دلیل است. او همچنین استعداد شگرفی در کشف برندگان دنیای اینترنت دارد. مطمئناً در حالی که بنیادLegg Mason Value Trust از جانب MorningStar به عنوان یک شرکت عظیم Large Cap معرفی شده‌است و مهره‌های ارزشمندی چون J. P. Morgan Chase و Aetna را در اختیار دارد، درصد زیادی از افزایش درآمد و توسعه خود را مدیون بازیگران عرصه اینترنت نظیر آمازون، گوگل و eBay است که سهام این شرکت‌ها در واقع جزو ده دارایی برتر این بنیاد هستند.

بنیاد کاملا‌ً  اینترنتی
Jacob Internet درست در نقطه مقابل Legg Mason Value Trust قرار دارد. جیکوب رایان، مدیر این بنیاد مالی، تمام توجه خود را معطوف شرکت‌های کوچک Small Cap و Micro Cap اینترنتی کرده است  و به همین دلیل دچار دردسر زیادی شده است. بعد از این که بنیاد در سال 2000 حدود 79 درصد سرمایه خود را از دست داد، به طور میانگین در پنج سال گذشته سود سالانه‌ای معادل 19درصد داشته‌است و در سه سال گذشته این میانگین سود سالانه به 47 درصد می‌رسد. هزینه بالای سالانه این بنیاد (64/2درصد) و همچنین تمرکز آن روی قسمت‌های بسیار خطرپذیر و متغیر بازار اینترنت از مهم‌ترین ایرادات این بنیاد است.

گزینه سوم انتخاب بنیادی بسیار متفاوت در بخش فناوری است. یکی از بارزترین بنیادها
Fidelity Select Technology به مدیریت جیمز مارو است که به طور میانگین در سه سال گذشته، سالانه حدود 21درصد سود عاید خود کرده است. این شرکت سهام زیادی از غول‌های بزرگ فناوری، یعنی مایکروسافت، دل، سیسکو و گوگل را در اختیار دارد.

دوباره یادآوری می‌کنیم که اخیراً با توجه به وارد شدن نام گوگل در فهرست
S&P500، شما قبلاً و ناخودآگاه در جنبش جدید اینترنت سرمایه‌گذاری کرده‌اید. پس از سواری لذت ببرید، اما سپر خود را همچنان بالا نگه دارید.

پی‌نوشت‌ها:
1-
Venture Capital) VC): شرکت سرمایه‌گذاری پرمخاطره. بنیاد یا شرکتی است که مبالغ زیادی پول را از سرمایه‌گذاران جمع آوری می‌نماید و در شرکت‌های سهامی عام سرمایه‌گذاری می‌کند.

2-
IPO :Initial Public Offering) IPO) در واقع فرایندی است که هنگام تبدیل‌شدن یک شرکت از سهامی خاص به سهامی عام رخ می‌دهد. اولین زمان ارائه سهام یک شرکت در بازار بورس را IPO می‌نامند.

3- قانونی که اخیراً در مورد تجارت و بازار بورس ایالا‌ت متحده وضع شده و مقررات و محدودیت‌های سختی را برای تبدیل شرکت‌ها به سهامی عام در نظر گرفته است.

4-
Earnings Before Interest،Taxes Depreciation and Amortization) :Ebitda) تقریباً معادل سود ناخالص. درآمد بدون احتساب مالیات و استهلاک شرکت و ... .

5-
Operation margin: نسبت درآمد عملیاتی به درآمد حاصل از فروش.

درآمد عملیاتی = سود ناخالص - هزینه عملیات‌
درآمد فروش = درآمد حاصل از فروش کالا و خدمات - هزینه جانبی این فروش (کالاهای توزیع نشده یا برگشت شده و ...)

6- طبقه بندی‌ای که در مورد شرکت‌های سرمایه‌گذاری بر اساس میزان سرمایه انجام می‌شود. (این طبقه‌بندی براساس زمان یا منبع طبقه‌بندی ممکن است متفاوت باشد.)

Big-Cap: شرکت با سرمایه معادل ده تا دویست میلیارددلار
Mid-Cap: شرکت با سرمایه معادل دو تا ده میلیارددلار
Small-Cap: شرکت با سرمایه معادل سیصد میلیون تا دو میلیارددلار
Micro-Cap: شرکت با سرمایه معادل پنجاه میلیون تا سیصدمیلیون دلار
Nano-Cap: شرکت با سرمایه کمتر از پنجاه‌میلیون دلار

خودکشی دسته جمعی نرم افزارها

سرویس دولت‌الکترونیکی- طرح جامع امور مالیاتی کشور زمین‌گیر مشکل تاریخی بازار نرم‌افزار ایران شد.
 هفته گذشته نتایج فاز اول مناقصه بزرگ‌ترین پروژه اتوماسیون ایران در حالی اعلام شد که اختلاف فاحش ارقام پیشنهادی از سوی شرکت‌کنندگان، حکایت از حرکت انتحاری برخی از شرکت‌ها داشت.
 برندگان فاز نخست این پروژه که ارزش نهایی آن حتی تا یکصد میلیون دلار هم تخمین زده شده است و در صورت موفقیت انتظار می‌رود نظام درآمدی دولت را متحول کند عبارتند از شرکت‌های یاس ارغوانی، ایران سیستم، شرکت فناوری ایده‌گستر و کانون پرورش داده‌ها.
 گشایش پاکت‌های شرکت‌کنندگان مناقصه پس از هفته‌ها رسیدگی به صلاحیت فنی شرکت‌کنندگان صورت گرفت. در طی این نظام رسیدگی هر شرکتی که بیشتر از 60 امتیاز فنی به دست می‌آورد توانایی شرکت در آخرین مرحله فاز اول مناقصه طرح جامعه امور مالیاتی را داشت. این فاز از پروژه خودکارسازی و اصلاح امور و فرآیندهای مالیاتی شامل 5 پروژه بود که از این میان پروژه مطالعه امکان سنجی کانون‌های
پردازش مرکزی و مراکز داده‌ها (ردیف5) به علت آنکه فقط یک شرکت مدارک کامل جهت شرکت را ارایه کرد و چهار شرکت دیگر به علت نواقص پرونده، رد صلاحیت شدند تحت مناقصه قرار نگرفت اما چهار پروژه باقی‌مانده هر یک دارای دو متقاضی تایید شده به لحاظ فنی بودند که افشای تفاوت ارقام پیشنهادی توسط آنها به وسیله عصرارتباط از چالش جدید طرح نظام مالیاتی کشور در گام اول حکایت دارد.
 شکاف مرگبار
 برآوردهای اولیه از مبالغ پیشنهادی شرکت‌ها برای پروژه‌های مختلف می‌تواند تا حدود زیادی از شگفتی و دردسر جدید مسئولان سازمان امور مالیاتی کل کشور در روز گشایش پاکت‌های قیمت‌های پیشنهادی شرکت‌ها پرده بردارد.
 همان‌طور که در اعداد تقریبی پایین قابل مشاهده است علاوه بر دو اختلاف حدودا یکصد درصدی در یکی از موارد، میزان اختلاف دو رقم پیشنهادی حتی به یک هزار درصد هم می‌رسد که باید آن را یک شگفتی تمام‌عیار در تاریخ مناقصات به شمار آورد. جالب آنکه تخمین‌های اولیه صورت گرفته توسط شرکت فرانسوی بول (Bullet) هم به کنار گذاشتن رقمی نزدیک به 5 میلیون دلار برای هر یک از این پروژه ها حکایت دارد که با این حساب اگر نگاهی رویایی به فعالیت شرکت‌های نرم‌افزار ایرانی نداشته باشیم باید دست‌کم به یکی از دو نتیجه اظهار شده توسط کارشناسان رضایت داد؛ ابتدا آن که رکود کشدار و فلج‌کننده بازار نرم‌افزار سرانجام باعث شده است بخش قابل توجهی از بدنه شرکت‌های صاحب‌نام نرم‌افزاری ایران برای تعویق انداختن سقوط خود دست به ارایه قیمت‌هایی انتحاری بزنند تا به هر قیمتی پروژه‌ها را به دست آورند یا در حالت دوم گروهی از شرکت‌های کهنه کارتر که با چم و خم  قراردادهای دولتی آشناتر هستند ولی مانند سایر همکاران خود تحت فشار یک بازار خالی از سفارشات دولتی قرار دارند، می کوشند در چارچوب زمانی اجرای پروژه‌ با چانه‌زنی برای طرح‌های جانبی بر مبلغ پروژه بیفزایند.
 بن‌بست قانونی
 آگاهان بازار نرم‌افزار ایران معتقد هستند هر دو گونه اتفاقات بالا درنهایت به مرگی طولانی، کش‌دار و تکراری برای پرهزینه‌‌ترین پروژه حال حاضر نرم‌افزار ایران منجر خواهد شد چرا که درنهایت شرکت‌هایی که فقط به انگیزه حفظ بقا با نرخ‌شکنی وارد مناقصه شده‌اند قادر به اجرای مطلوب پروژه ها نخواهند بود و در آبرومندانه‌ترین حالت سازمان امور مالیاتی ناگزیر از پذیرش یک اجرای ناقص خواهد بود که البته در صورت عدم رضایت آنها به این آبروداری می‌تواند به یک جنجال و مناقشه قانونی هم منجر شود که باز هم در نهایت بازنده واقعی آن پروژه، طرح جامع امور مالیاتی و زمان‌بندی شکننده آن است.
 درباره آنکه حالت دوم چانه‌زنی هم در نهایت موجب می‌شود پروژه‌ها به درازا بکشند و دراجرای آن کم فروشی شود تردیدی نیست. پس در نهایت بن‌بست حالت اول در حالت دوم نیز اتفاق خواهد افتاد.
 عدم استفاده از شیوه نماتن و محدودیت‌های قانونی در ارجاع پروژه به نفر دوم مناقصات همگی پدیده‌هایی هستند که دست مدیران سازمان امور مالیاتی را در پالایش قیمت‌شکنی‌ها می‌بندند؛ به ویژه که قانون جدید برگزاری مناقصات موسوم به "اتاق شیشه‌ای" نیز از ابتدای سال آتی اجرایی خواهد شد و به همین سبب مسئولان این سازمان در تشکیل کمیسیون کارشناسی برای تجدیدنظر در نام برندگان با دشواری فراوانی مواجه هستند.
 نگاهی به گذشته
 طرح جامع مالیاتی را می‌توان رویای آرمانی سازمان امور مالیاتی و کل نظام درآمدی دولت ایران به حساب آورد که تاکنون با تکیه بر یک اقتصاد متکی به نفت از درآمدهای مالیاتی و شفاف‌سازی آن غفلت شده است. سابقه ایده اولیه این طرح حتی به پیش از پیروزی انقلاب اسلامی باز می‌گردد که از آن زمان تاکنون انواع شرکای داخلی و خارجی شانس خود را در اجرای آن به صورت عبث آزموده‌اند.
 نهادهای صنفی به ویژه سازمان نظام صنفی رایانه به عنوان نهادی که اساسا هویت آن براساس قانون حمایت از پدیدآورندگان نرم‌افزار شکل گرفته است از ابتدای طرح جاری و واگذاری بخش‌های اولیه و تعریف پروژه به شرکت‌هایی چون دلویت (Deloit) و بول (Bullet) به شدت کوشیدند شرکت‌های نرم‌افزاری ایرانی را هم در بخش‌های اجرایی آن سهیم کنند که حاصل این تلاش را می‌توان در خودکشی امروز شرکت‌های نرم‌افزاری دید؛ جایی که یکی دیگراز عناصر غفلت سازمان نظام صنفی خودنمایی می‌کند.  شاید تنها مورد اقدام سازمان دراین مورد را می‌توان به هشدارهای شدیدالحن این سازمان درباره مرگ زودهنگام بخش نرم‌افزار به علت سیاست‌های اشتباه ، محدود دانست؛ پدیده‌ای که تاکنون هیچ عکس‌العمل رسمی به آن نشان داده نشده است .

شبکه‌های اجتماعی در دنیای مجازی

ترجمه: زینب مهدوی‌فر
این روزها نام شبکه اجتماعی یا همان Social Network زیاد به گوشمان می‌خورد.

شبکه اجتماعی یک پدیده اینترنتی است که از دو جهت مورد استقبال قرار می‌گیرد. یکی اینکه راهی برای انتشار طرح‌های موفق ایجاد می‌کند و دیگر اینکه سرویس‌های متنوعی به کاربرانش ارایه می‌دهد. این شبکه‌ها اندکی بعد از جا افتادن پدیده اینترنت، با کمک لیست و فهرست کریگ (Craige) راه‌اندازی شدند. شبکه کریگ در ابتدا تنها شامل لیستی از اتفاقات و حوادث جالب در منطقه سانفرانسیسکو بود که بعدها به وب‌سایت تبدیل شد.

هر کسی می توانست جزییات رویدادهای رخ‌داده را به این سایت بفرستد و در ادامه مطالب ارسالی تحت مدیریت واحد منظم می‌شدند.اندکی بعد این سایت به محلی برای آگهی فروش یا اجاره اموال،‌ تبلیغات دوست‌یابی و غیره تغییر ماهیت داد. لیست کریگ به یک پدیده‌ جهانی با صفحات بومی تبدیل شد که اکثر شهرهای مهم دنیا را تحت پوشش قرار می‌داد. در آن زمان،‌ کریگ یکی از ارزشمند‌ترین سایت‌های اینترنت بود، در حالی که موسس آن، جز یک سرویس رایگان عمومی تلقی دیگری از آن نداشت.در حال حاضر سایت کریگ با توجه به گستردگی آن تنها توسط 20 نفر مدیریت می‌شود که البته این جمع، تولید‌کننده مطالب پربار سایت نیستند بلکه کاربران کریگ همه بار مسوولیت را بر دوش می‌کشند.هر یک از اعضای سایت نیز به تنهایی کار چندانی انجام نمی‌دهند، اما با تلاش همگانی منبعی غنی برای استفاده عمومی حاصل می‌شود. بنیاد شبکه‌های اجتماعی نیز بر اساس کنترل حجم بالای مطالب طرح‌ریزی شده است.با بررسی چند شبکه اجتماعی می‌توان به ارزش این ایده و سودی که برای صاحبانش به ارمغان می‌آورد، پی برد. در ادامه از چند شبکه اجتماعی نام برده می‌شود که برای‌تان آشنا خواهد بود، ضمن‌آنکه باید یادآور شد که اغلب این سرویس‌ها بیش از ده‌ها میلیون کاربر دارند. ویکی پدیا (Wikipedia): بدون شک ویکی پدیا با بیش از 5/1 میلیون مطلب تولیدی کاربران، بهترین دایره‌المعارف جهان محسوب می‌شود و در یک کلام،‌ جمع مناسبی از متخصصان را گلچین کرده است. مای‌ اسپیس (My Space): این سایت امکان اشتراک عقاید و اطلاعات را در قالب شبکه‌ای از دوستان و همکاران فراهم می‌کند. طرز کار سایت مانند درخت انگوری است که به شاخه‌های مختلف تقسیم شده و گسترش می‌یابد. در مقابل ویکی‌پدیا که مجموعه‌ای کامل از حوزه‌های مختلف علمی است، مای‌‌اسپیس در برگیرنده عقاید و سلیقه‌های متنوع و گوناگون است. مطالب اشتراکی می‌تواند شامل موسیقی و فیلم‌های دلخواه و سایر سرگرمی‌ها و موارد مورد نظر در زندگی‌تان باشد در حال حاضر مای‌اسپیس محبوب‌ترین سایت در ایالات متحده است.یوتیوب (you Tube): یوتیوب به عنوان شبکه تصویری مردم شناخته می‌شود که به همه افراد امکان فرستادن فیلم دلخواهشان را می‌دهد. این سایت در فوریه سال 2005 توسط سه مرد جوان طراحی شد که پرسن‌ و سال‌ترین آنها در سال 1995 از دبیرستان فارغ‌التحصیل شده بود. چندی پیش گوگل این سایت را به قیمت 65/1 میلیارد دلار خریداری کرد.بیت تورنت (BitTorrent) ، اسکایپ (Skype) و سایر سرویس‌های P2P: در تمام این سرویس‌ها می‌توانید مطالبی را برای سایر افراد بفرستید. در سایت‌های P2P هدف جمع‌آوری کلکسیونی از اطلاعات اشتراکی است، در حالی که در سایت اسکایپ فقط ارتباطات تحت VOIP مقدور است.eBay: هدف بنیانگذاران eBay ایجاد یک شبکه اجتماعی نبوده است اما در واقع آنها ناخود‌آگاه دست به چنین کاری زده‌اند. eBay راه‌های جدیدی برای کسب درآمد ایجاد کرده است. مثلا شاید به ذهن کسی نرسد که هنوز خریداری برای اولین نسخه CDهای AOL پیدا شود.

اما این ویژگی منحصر به فرد eBayبه شمار می‌رود. تخمین می‌زنند که بیش از یک میلیون نفر در سطح جهان از طریق این سایت زندگی‌شان را می‌گذرانند که برنامه و طرح‌های اغلب آنها بسیار ابتکاری هستند. در کالاهای حراجی سایت، اعضای بدن و یا برف جلوی خانه نیز به چشم می‌خورد.

Del.icio.us ، Stumbleupon، Digg:

این سه سرویس تقریبا مشابه‌اند اما یکی نیستند، کار هر سه آنها جمع‌آوری عقاید است. هر سه حاوی لینک‌های جالب و با کیفیتی هستند که توسط بینندگان به رای گذاشته می‌شوند.

Del.icio.us ، Digg:

از سرویس‌های بلادرنگ و فوری برخوردارند، ضمن آنکه Del.icio.us قابلیت جست‌و‌جو با کیفیت بالا را نیز ارایه می‌دهد و مکملی مناسب برای گوگل به حساب می‌آید. گوگل یک موتور ناکارآمد و غیرهوشمند در مواقعی است که در پی یک مورد خاص می‌گردید. بررسی‌های گوگل در وب گسترده است اما اصلا هوشمند نیست. در مقابل Del.icio.us تنها بر کیفیت تاکید می‌کند. به عبارت دیگر، جست‌و‌جوی گوگل تنها به صورت قاعده‌ای و یا Syntax است ولی Del.icio.us به صورت معنایی به جست‌وجو می‌پردازد. طرز کار Digg مانند پشتیبانی خبرگزاری رویتر از اخبار جالب است Stumbelupon نیز منبعی مناسب برای یافتن صفحات جالب و جذاب در وب به شمار می‌رود.Second Life: یک دنیای مجازی سه بعدی است که به دلیل امکان خرید و فروش مجازی با پول و دارایی‌هایی مجازی بسیار معروف شده است.بسیاری از شرکت‌های معروف در Second Life شعبه دارند و رویتر نیز در آن خبرگزاری تاسیس کرده است.

Freecycle.org:

این سایت نوعی سرویس بازیابی ارایه می‌دهد که راهی برای خرید و فروش لوازم دست دوم پیش‌پای کاربران می‌گذارد. در این سایت، افراد موارد مورد نیاز و یا مازاد را به صورت ایمیل اعلام می‌کنند. در صورتی که در کالاهای سایت چیزی لازم داشته باشید تنها کافی‌ا‌ست با کسی که این کالا را دارد ارتباط برقرار کنید. به همین روال نیز می‌توانید دریافتن کالایی به دیگران کمک کنید.

در این سایت دو اصل پایه وجود دارد: هزینه حمل و نقل به عهده خریدار است و اجناس فروخته شده از شبکه حذف می‌شوند که بدین‌ترتیب از هر نوع واسطه‌گری و دلالی در سایت جلوگیری می‌شود.

دنیای جنگ (World of Warcraft):

دنیای جنگ محبوب‌ترین سایت بازی‌های چند نفری آنلاین است که بیش از یک میلیون کاربر دارد. این شبکه موفق‌ترین دنیای مجازی در اینترنت محسوب می‌شود ضمن آنکه یک شبکه اجتماعی قدرتمند است که از نظر مالی نیز به موفقیت‌های بسیاری دست یافته است. در جامع بودن دنیای جنگ هیچ شکی نیست اما نباید تنوع سرویس‌های آن را از یاد برد.انتشار مطالب، سرگرمی، آموزش، سرویس‌های اطلاعاتی و فعالیت‌های انسان دوستانه، تنها جزیی از خدمات سایت محسوب می‌شود.ایده اصلی این سایت اصلا پیچیده نیست. همکاری هر کاربر به صورت جداگانه انجام می‌شود و در پایان فعالیت‌های مختلف مدیریت شده و به صورت مطالبی ارزشمند و طبقه‌بندی شده درمی‌آیند.جالب آنکه کاربران در زمان همکاری اصلا احساس نمی‌کنند مشغول انجام کار خاص و مشکلی هستند. تنها کارشان چند کلیک ساده و وارد کردن اطلاعاتی جزیی است.سرمایه لازم برای ایجاد یک سایت اجتماعی با منابع بسیار محدود هم خیلی هنگفت نخواهد بود و در مقابل سود حاصل از اینکار در خور توجه است بنابراین همه سازمان‌هایی که تحت وب تجارت می‌کنند، می‌توانند از سایت‌های اجتماعی به عنوان فرصت استفاده کنند و از مزایای آن بهره ببرند.

تاریخچه پاور پوینت شرکت مایکروسافت پاور پوینت یک برنامه کامپیوتر

پاور پوینت یک برنامه کامپیوتری و بخشی از مایکروسافت آفیس است و از آن در تهیه و نمایش اسلاید در مانیتور و یا پرده نمایش استفاده می‌شود.

پاور پوینت برای نخستین بار در سال  1987  توسط شرکت «فورتات» در سانی ویل کالیفرنیا با نام Presenterجهت ویندوز  2  طراحی شد. مایکروسافت توانست شرکت فورتات را در سال  1998  خریداری و امتیاز آن را ازآن خود کند. در همان سال آلدوس شرکت دیگر سازنده نرم ‌افزارهای گرافیکی مستقر در کالیفرنیا Presentation 1.0  نرم ‌افزار طراحی اسلاید مخصوص کامپیوترهای مکینتاش را به بازار فرستاد. هاروارد گرافیکس، ای بی ام فری لنس و پلیگانس از دیگر رقبای مایکروسافت بودند.

در ماه می  1988  مایکروسافت نام نرم ‌افزار را به پاور پوینت نسخه  2  تغییر داد و سپس دو سال بعد در می  1990  اولین تولید پاور پوینت برای ویندوز  3  و در فوریه  1994  نسخه  7  را آماده تولید کرد. در این زمان مایکروسافت در تلاش برای بازاریابی نرم ‌افزار خود با نام آفیس برنامه پاور پوینت را هم در آن گنجانید. در سال  1997  نسخه  97  و سرانجام در ماه جون سال  1999  آفیس  2000  توسط مایکروسافت به خریداران عرضه شد. پاور پوینت در آفیس  2000  و اکس پی هم قرار دارد و از نرم ‌افزارهای محبوب مردم و مراکز کسب و کار است .

روش قدیمی نشان دادن اسلاید، نشان دادن دست نوشته ‌ها و عکسهای غیر متحرکی بود که به ترتیب با دست و با استفاده از پروژکتور Overhead  تعویض می‌شدند. نمایش اسلاید در گردهمایی، سخنرانی و سمینارها از اهمیت ویژه ‌ای برخوردار است. قدرت پاورپوینت در جلب توجه شرکت کنندگان و شنوندگان به موضوع سخنرانی، ارائه آمار، ارقام و عکسها است که در طول اجرای برنامه نظر سخنران به راحتی به حضار تفهیم شده و به آنان انتقال پیدا می‌کند.

علاوه بر استفاده از پاور پوینت در سمینارها و سخنرانی‌ها، این نرم ‌افزار در منازل هم مورد استفاده قرار دارد. تهیه شجره نامه خانوادگی، نشان دادن مراحل رشد، تکامل و بزرگ شدن کودکان و حتی خلق اسلایدهای خاطره انگیز مانند سالگرد ازدواج و تولد را می‌توان از میان آنها برشمرد.

کارمندان و نمایندگان فروش بیمه، صاحبان، مشاوران و دلالان آژانس‌های خرید و فروش املاک که به ضرورت شغلی با خود کامپیوتر حمل می‌کنند و نیاز به تبلیغ و ارائه سرویس حضوری دارند هم می‌توانند جهت نمایش خدمات خود بجای نشان دادن عکس و آمارهای چاپی یک بعدی از امکانات بیشمار پاور پوینت سود برند.

به دلیل مطابقت نرم‌ افزارها مایکروسافت آفیس با خطوط فارسی تهیه اسلایدهای موثر به زبان فارسی هم وجود دارد. اشخاصی که با طرز کار مایکروسافت ورد و اکسل آشنا هستند نیاز چندانی به فراگیری و شرکت در کلاسهای آموزشی ندارند زیرا بسیار از کارآیی‌های پاور پوینت با دیگر نرم‌افزارهای آفیس مشترک است. بهره گیری از امکانات وسیع آفیس مانند غلط یاب املایی و گرامری و AutoCorrect  در پاور پوینت هم گنجانیده شده است.

استفاده از ویژگی Style Checker  علاوه بر بررسی و رفع اشتباهات تایپی به تصحیح شفافیت و وضوح رنگها و همچنین نقطه گذاری، علائم دستوری آخر جمله و نکات گرامری نیز کمک می‌کند.

بخش PowerPoint Central  وظیفه ارتباط مستقیم کامپیوتر با ایستگاههای اینترنت را بر عهده دارد و سبب می‌شود استفاده کننده پس از تماس با اینترنت به منابعی مملو از عکس، صدا و ویدیوهای گوناگون هدایت شود.

ساده ترین روش دریافت اطلاعات و کمک از برنامه جهت تهیه اسلاید در هر مرحله فشار دادن دکمه F1  است تا بلافاصله پس از تایپ سئوال به صورت جمله‌ ای کوتاه و ساده تکنولوژی مایکروسافت به نام InteliSense natural language  فعال شده و راهنمایی و اطلاعات کافی دریافت گردد.

پس از شروع برنامه پاور پوینت تهیه اسلاید به  3  طریق زیر انجام می‌گیرد:
1ــ Auto Content Wizard  در این روش استفاده کننده با دادن اطلاعاتی مانند نوع اسلاید، مشخصات تهیه کننده و هدف از تهیه آن، نرم‌ افزار قدم به قدم مراحل خلق اسلاید را نشان می‌دهد.
2ــ Blank Presentation  پاور پوینت با در اختیار قرار دادن یک اسلاید سفید و خالی اجازه می‌دهد تا اسلایدها طبق نظر و سلیقه شخصی تهیه شوند.
3ــ Template  آسانترین راه طراحی اسلاید با استفاده از تمپلیت انجام می‌شود زیرا پاور پوینت با در اختیار

قرار دادن شکلها، عناوین و زمینه ‌های رنگی از قبل آماده شده تهیه اسلاید را سهل و آسان می‌کند.
اولین اسلاید Title  یا موضوع آن است. در این اسلاید دو محل جهت تایپ تیتر اصلی و تیتر دوم وجود دارد که با کلیک ماوس در هر بخش می‌توان عناوین را تایپ کرد. پاور پوینت مانند دیگر نرم ‌افزارهای آفیس از امکانات جلوه‌ های ویژه گرافیکی، تعویض نوع خط و اندازه آن برخوردار است.

اسلاید دوم معمولاً به صورت لیست یک New Slide  انتخاب می‌شود. ازستونی و یا دو ستونی Bulleted List  از منوی Insert  محاسن اینگونه اسلایدها کوتاه کردن مطلب و ارائه توضیحات بیشتر توسط سخنران است.

اسلایدهای تصویری، ویدیویی، چارتهای سازمانی، نمودارهای گرافیکی پیشرفت کار، نشان دادن مقدار فروش و سود و زیان از انواع دیگر اسلایدهای از پیش تهیه شده در نرم ‌افزار پاور پوینت است.
چارت و نمودار و ارائه آمار و ارقام در هنگام نمایش اسلاید نقش مهمی را ایفا می‌کنند. نمودارهای پاور پوینت در شکلهای ساده و  3  بعدی و در فرمهای مختلف مانند دایره، استوانه، هرم و مخروط می‌توانند نشان داده شوند.

سخنران قادر است در هر بخش از متن و نوشته، عکس و ویدیو با اضافه کردن صدا و موزیک به اسلاید نظر بینندگان و شنوندگان را بیشتر به موضوع سخنرانی جلب کند. متحرک کردن متون و نوشته ‌ها در  3  مرحله ورود به صحنه، Custom تاکید و جلب نظر مخاطب و خروج از اسلاید با استفاده از منوی Slide Show Animation  انجام می‌گیرد و از دیگر بخشهای چشمگیر پاور پوینت است. در مرحله انیمیشن می‌توان متن را به حرف، کلمه و جمله تجزیه کرد و آن را به پرواز درآورد، چرخانید و یا محو کرد. انیمیشن علاوه بر نوشته در چارت، عکس و ویدیو هم قابل استفاده است.

اضافه کردن عکس و یا گرافیک به اسلایدهای خالی با کمک دکمه سمت راست ماوس انجام می‌شود. با انتخاب Background  و باز کردن فولدر عکسها تصویر انتخاب شده وارد پس زمینه اسلاید خواهد شد.
هنگام سخنرانی معطوف کردن توجه حضار به یک موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است. در زمان نمایش فشار دادن دکمه سمت راست ماوس به هر نقطه اسلاید منوی Pointer Options  را باز می‌کند (راه میانبر استفاده همزمان از دکمه ‌های کنترل و P  است) سخنران با انتخاب Pen  می‌تواند بر روی اسلاید خط و شکل کشیده و آن را پاک کند.

نگهداری و بایگانی اسلاید مانند دیگر نرم ‌افزارهای ویندوز انجام می‌گیرد و فایلهای پاور پوینت با دنباله .PPT  قابل شناسایی هستند. از فرمت‌های مختلفی که پاور پوینت در بایگانی کردن اسلاید از آن استفاده می‌کند فرمت اینترنت HTML  است و قابلیت ارسال اسلاید را به شبکه جهانی فراهم می‌کند. اسلایدها همچنین در فرمت‌های گوناگون با دنباله JPEG, WMF, EPS,PICT  و GIF  نیز بایگانی می‌شوند. در این حالت اسلاید به عکس تبدیل شده و خصوصیات نمایشی و انیمیشن خود را از دست می‌دهد.

تغییر زمان پخش و کم و زیاد کردن مدت نمایش به دو صورت اتوماتیک و یا با قید مدت تاخیر در شروع اسلاید بعدی با کلیک ماوس (شبیه نقشه ‌های هواشناسی در برنامه اعلام وضعیت جوی و پیش بینی هوا در اخبار تلویزیون) انجام می‌گیرد.

پس از اتمام طراحی حذف، جابجایی و ترتیب نمایش اسلاید نیز امکان دارد. در هر زمان با مراجعه به منوی Slide Show, View Slides  می‌توان اسلایدها را در مانیتور به نمایش گذاشت و ایراد آنها را رفع کرد. در فاصله بین دو اسلاید هم قرار دادن جلوه ‌های گرافیکی ویژه ‌ای که Slide Transition  نام دارد سبب می‌شود در فاصله نمایش بین دو اسلاید یک حرکت گرافیکی و متحرک پخش شود.

چاپ اسلاید بر روی کاغذ و طلق جهت نمایش از از پروژکتور هم امکان پذیر است. در این نوع چاپ پرینترهای قدیمی لیزری و مرکبی به دلیل تولید گرمای بیش از حد قادر نیستند اسلاید را بر روی طلق چاپ کنند. پرینترها در حالت عادی و بدون انجام تغییر در تنظیم آن فقط نوشته‌ ها، گرافیک و عکس را چاپ می‌کنند.

برای چاپ زمینه اسلاید باید در بخش Print, Options  که در منوی Tools  قرار دارد از کامپیوتر خواست تا طرح و رنگهای پس زمینه را نیز چاپ کند.