ورود به دنیای دیجیتال

جاناتان فیلدز
شصت سال قبل دو دانشمند یک ماه از وقت خود را به انجام پژوهش و آزمایش‌هایی اختصاص دادند که به عامل شکلگیری جهان مدرن منجر شد. این دوره از کار جان باردین (John Bardeen) و والتر براتین (Walter Brattain)، که برای ویلیام شاکلی (William Shockley) کار میکردند، بعدها به نام "ماه معجزه" شناخته شد و نتیجه آن ساخته شدن اولین ترانزیستور فعال بود.

به گفته دکتر آرت رامیرز (Art Ramirez) از آزمایشگاه‌های بل (Bell Labs) – محل این اختراع در سال 1947آنها چیزی را به جهان عرضه کردند که به مکانیسم اصلی تمام صنعت الکترونیک تبدیل شد. جف کاتز (Jeff Katz)، راهنمای موزه تاریخ کامپیوتر در سیلیکون ولی (Silicon Valley) (محلى در سانتاکلاراى کالیفرنیا با گسترده‌ترین تمرکز تجارت و کار تکنولوژى عالى در جهان) می‌گوید: ترانزیستورها در هواپیما، خودرو، دوربین‌های دیجیتال و فرهای مایکروویو وجود دارند. در هر خانه حدود 50 تا 100 میلیون ترانزیستور وجود دارد، که شاید اینهم برآورد محافظه‌کارانه‌ای باشد. زیرا اگر کامپیوتر و دوربین‌های دیجیتال را هم به این شمارش اضافه کنید، احتمالا به یک تریلیون خواهید رسید.

عصر کامپیوتر
کار ترانزیستور کنترل جریان الکتریسیته در یک مدار است. جریانی که میان دو ترمینال- منبع یا source و خروجی یا drain- با ایجاد یک جریان یا ولتاژ به سومین ترمینال که gate نام دارد، کنترل می‌شود. به گفته دکتر رامیرز درست مانند شیر آب است. پیچ شیر همان gate است و بدنه شیر جریان الکترون‌ها را میان منبع و خروجی کنترل می‌کند.

این وسایل ریز، دارای دو خصوصیت کلیدی هستند که آنها را برای مهندسین الکترونیک بسیار جذاب میکند: آنها سیگنال‌ها را تقویت می‌کنند و می‌توانند به عنوان یک سویچ عمل کنند. قابلیت تقویت سیگنال آنها را به وسیله‌ای محبوب در صنعت ارتباطات و مخابرات تبدیل کرده است و امکان تبدیل شدن آنها به سویچ یا کلید خاموش و روشن کردن فوری، ترانزیستور را به جزء اصلی صنعت محاسبات و کامپیوتر مبدل نموده است.

سونوتون 1010، اولین محصول ترانزیستوری ظهور و پیدایش ترانزیستور در جهانی اتفاق افتاد که در حال گذراندن دوره بازسازی و بهبودی پس از جنگ جهانی دوم بود. به گفته کاتز در طی جنگ و برای انجام ارتباطات و محاسبات با اهداف نظامی، کارهای بسیاری در زمینه الکترونیک انجام گرفت. برای مثال بریتانیایی‌ها در دسامبر سال 1943، کلوسوس (Colossus) –اولین کامپیوتر الکترونیک- را ساختند تا پیام‌های مخابره شده توسط فرماندهان عالی آلمانی را به دست بیاورند.

این موقعیت با اختراع کامپیوتر انیاک (ENIAC) به اوج خود رسید. انیاک به سال 1946، در دانشگاه پنسیلوانیا راه‌اندازی شد و اولین کامپیوتر دیجیتال قابل برنامه‌ریزی بزرگ محسوب می‌شد. در این ماشین نیز مانند کلوسوس به جای ترانزیستور از لامپ خلاء که والو ترمیونیک (thermionic valve) نیز نامیده می‌شوند، استفاده شده بود، این لامپ‌ها سازه‌های ظریفی شبیه لامپ‌های روشنایی هستند.

جورج اسکالیس (George Scalise) رئیس مجمع صنایع نیمه هادی می‌گوید: [کامپیوتر اولیه] یک اتاق را پرکرده، انرژی عظیمی مصرفی می‌کرد و حدود 18000 لامپ خلاء در آن به کار رفته بود، اما قابلیت‌های بسیار محدودی داشت. بدون یافتن چیزی یا روشی که بتواند این دستگاه را با قیمت کمتر، انرژی کمتر، اندازه کوچک‌تر و کارآمدتر بسازد، ارتقاء این سیستم امکان نداشت.

دستگاهی خام
در نتیجه، دانشمندان در سراسر جهان به جست‌وجوی راهکاری جایگزین پرداختند. یکی از این گروه‌ها، تیم برجسته‌ای بود که در آزمایشگاه‌های تلفن بل واقع در نیوجرسی به کار مشغول بودند. در آنجا یک نظریه پرداز به نام ویلیام شاکلی به رهبری گروه فیزیک جامدات اشتغال داشت که دانشمندان دیگری چون جان باردین و والتر براتین از آن جمله بودند. شاکلی پس از استخدام باردین، او را در پروژه شناخت و درک فعل و انفعالات الکترونها در سطوح نیمه رسانا به کار گماشت، اما اختلافات شخصی موجب شد که این کارمند جدید راه و روش خود را پیش بگیرد.

به این ترتیب باردین که واقعا نمی‌توانست با شاکلی به تفاهم برسد، به کار با براتین که دانشمندی عمل‌گرا بود پرداخت. این دو بیش از 18 ماه در موقعیت‌های آزمایشی مختلف به بررسی موقعیت سطوح نیمه رساناها پرداختند. به گفته رامیرز: اینها یک سری آزمایش بودند که به شناخت عمیق‌تری از چگونگی ساخت وسیله‌ای منجر شدند که بتواند واقعا کار سویچ را انجام دهد.

این تحقیقات به ماه معجزه این دو منجر شد و توانستند دو روز قبل از کریسمس 1947، اولین ترانزیستور فعال را به نمایش بگذارند. این وسیله 1.25 سانتیمتری که از ژرمانیوم و دو اتصال طلا که به وسیله یک تیغه پلاستیکی در جای خود نگهداشته شده بودند، شباهت ناچیزی به سوئیچ‌های ظریف و دقیق امروزی داشت.

کاتز درباره این ترانزیستور اولیه می‌گوید: من یک کپی ساخته شده از روی این ترانزیستور اولیه که به همان شیوه ساخته شده بود را دیده‌ام و باید بگویم که دستگاهی بسیار خام و زمخت بود. اولین ترانزیستور که از قطعه‌ای پلاستیکی پیچیده شده در ورق طلا تشکیل شده است هرچه که بود، برای مجاب کردن سلسله مراتب روئسای آزمایشگاه‌های بل کافی بود و خبر این اختراع پس از انجام امور ثبت، در اول جولای 1948 به اطلاع عموم رسانده شد.

این کار با هیاهو و سروصدای مطبوعاتی فراوانی همراه بود و به قول دکتر رامیرز مانند زمانی بود که استیو جابز (Steve Jobs) به معرفی آی‌پاد iPod پرداخت. در طی چندسال بعد از این، شاکلی به اصلاح و تعدیل طراحی ترانزیستور پرداخت و آنرا به طرح امروزی آن بسیار نزدیک‌تر کرد. او چنان سهم بزرگی در این راه داشت که در سال 1956، یکی از دریافت‌کنندگان جایزه نوبل مشترک در فیزیک بود.

با اختراع ترانزیستور بسیاری از موارد استفاده جدید آن امکانپذیر شد. از جمله اولین سمعک‌های ترانزیستوری که توسط کمپانی سونوتون (Sonotone) ساخته شد و با اولین وسیله قابل استفاده عموم-رادیو ترانزیستوری- ادامه یافت. این رادیوها در حدود اندازه یک کتاب جیبی بودند که جایگزین رادیوهایی به اندازه یک توستر نان شده بودند. ترانزیستورها برای تجهیزات ارتشی، تلویزیون و شبکه های مخابراتی نیز مورد استفاده قرار گرفتند.

در ابتدا، ترانزیستورها به طور جداگانه ساخته شده و سپس با سیم‌کشی به یکدیگر متصل می‌شدند. اما در سال 1958، جک کیلبی (Jack Kilby)، دانشمندی در کمپانی (Texas Instruments)، مدار مجتمع را اختراع کرد. مداری که در آن تمام اجزاء سازنده در یک بلوک واحد –معمولا سیلیکون- قرار می‌گرفت. به این ترتیب ترانزیستور محل طبیعی خود را پیدا کرده و از آن زمان تا کنون مدام در حال پیشرفت است. اجزاء سازنده آن که در ابتدا با واحدهای میلیمتر و حتی سانتیمتر اندازه‌گیری میشدند، اکنون در واحد نانومتر (یک میلیاردم متر) سنجیده می‌شوند.

برای مثال، نسل بعدی تراشه های اینتل (Intel) بیش از صد میلیون ترانزیستور را در محیطی به اندازه یک تمر پست جا داده است. صنعت سیلیکون اکنون دارای ارزشی در حدود 300 میلیارد دلار در سال است و از امور مربوط به کامپوتر و سلامت و بهداشت گرفته تا سرگرمی و ارتباطات جهانی، نقشی کلیدی در تمام جنبه‌های زندگی امروز دارد. به گفته اسکالیس: هیچ چیز نمی‌توانست به اندازه ترانزیستور موجب تحول جهان شود.

منبع: مجله اینترنتی فریا

آینده در یک نگاه

ترجمه: سید علیرضا حجازی

مجله آینده پژوهی فیوچریست در هر شماره خود بخشی را با عنوان Tomorrow In Brief در نظر می گیرد که به معرفی آخرین دستاوردهای دانش و فناوری برای جهان آینده اختصاص دارد. آنچه در پی می آید ترجمه این بخش در جدیدترین شماره نشریه (ژانویه و فوریه 2008) است:

هنر مصاحبه‏ سایبرنتیک

اگر بیشتر کارهای ما در فضای سایبر انجام می‏شود، این انتظار وجود دارد که مصاحبه‏ی شغلی شما نیز به شکل برخط (آنلاین) انجام شود و به این ترتیب، ارزیابی بهتری در اختیار کارفرمایان شما قرار خواهد گرفت، زیرا مهارت شما در معرض دید خودتان قرار می‏گیرد و توانمندی‏هایی که برای کار، آن هم در یک فضای مجازی دارید یکی از معیارهای استخدام شما خواهد بود.

فناوری تازه‏ای که ”مصاحبه‏ مصنوعی“ نامیده می‏شود، از سوی پژوهشگران دانشگاه هاریسبورگ و دانشگاه کارنگی ملون توسعه یافته است و به داوطلبان کار یا متقاضیان دوره‏های کارآموزی امکان می‏دهد پروژه‏ها، الگوها، بازی‏ها و دیگر فعالیت‏های برخط خود را به کارفرمایان نشان دهند. جویندگان کار پاسخ‏های خود به پرسش‏های رایج در مصاحبه‏های شغلی را ضبط می‏کنند و هنگامی که استخدام کننده از داوطلب مجازی پرسشی را می‏پرسد، این فناوری به کاوش در پایگاه داده‏ی متصل به خود می‏پردازد و پاسخ مناسب را یافته، آن را پخش می‏کند.

منبع: www.harrisburgu.net

فضاپیمای خود اصلاح‏گر

یک ماده‏ی ترکیبی ”خود تعمیر کننده“ که هنگام وارد آمدن آسیب به پوشش سطحی فضاپیما فعال می‏شود، امید به انجام ماموریت‏های طولانی‏تر فضایی را زنده کرده است و امکان ساختن فضاپیماهایی با عمر طولانی‏تر را پدید آورده است. پژوهشگران دانشگاه بریستول با الگو گرفتن از شیوه‏ی کارکرد خون هنگام وارد آمدن جراحت بر پوست بدن انسان، یک ماده‏‏ی ترکیبی را ساخته‏اند که دربردارنده‏ی رشته‏های شیشه‏ای است و با آزادکردن مواد پرکننده‏ی شکاف‏ها فعال شده و از یک عامل شیمیایی برای سفت و سخت ساختن سطحی که بر روی آن قرار دارد، استفاده می‏کند. هنگامی که سطح یک فضاپیما آسیب می‏بیند، رشته‏های شیشه‏ای شکسته شده و ماده‏ی پرکننده‏ی شکاف را آزاد می‏کنند و با کمک مواد شیمیایی سفت شونده، سطح آسیب دیده را مرمت می‏کنند. با در اختیار داشتن فضاپیماهای بادوام‏تر، امید به انجام ماموریت‏های فضایی طولانی‏تر وجود دارد و هزینه‏های انجام این ماموریت‏ها به نصف میزان کنونی کاهش می‏یابد. این اظهارنظر پژوهشگران دست‏اندرکار این پروژه‏ی کاربردی است.

منبع: www.bristol.ac.uk

محافظت از گونه‏های گیاهی آینده

پروژه‏ی بانک دانه‏ی هزاره‏ در انگلیس با افزودن یک دانه‏ی دیگر به این بانک به رقم یک میلیارد دانه رسید. این پروژه با هدف حفاظت از حیات گیاهی در برابر نابودی دانه‏های گونه‏های گیاهی را ذخیره می‏کند. رییس این پروژه، پل اسمیت می‏گوید، پروژه او را به یاد کشتی نوح می‏اندازد. اسمیت می‏افزاید: ما هزار بار سریع‏تر از نرخ طبیعی انقراض گونه‏های گیاهی، در حال از دست دادن گیاهان و نباتات هستیم.  در این پروژه، دانه‏ها تمیز شده و در شیشه‏های نمونه نگهداری می‏شوند و سپس جزییات آن‏ها در یک پایگاه داده ذخیره می‏شود و درون یک مخزن زیرزمینی گیاهان نگهداری می‏شود. دانشمندان برای گونه‏هایی است که منقرض می‏شوند یا در آستانه‏ی انقراض قرار دارند، می‏توانند دانه‏های ذخیره شده‏ را کشت داده و گونه‏های آن‏ها را احیا کنند. این پروژه امیدوار است بتواند تا سال 2020 حدود 25 درصد از گونه‏های گیاهی جهان را ذخیره‏سازی کند.

منبع: www.kew.org/msbp

جایگزین‏هایی برای پادزیست‏ها

پادزیست‏ها (آنتی‏بیوتیک‏ها) جان افراد بسیاری را نجات داده‏اند، اما باکتری‏هایی که در برابر با آن‏ها می‏جنگند، نبرد شدیدتری را آغاز کرده‏اند و حلقه‏های تازه و مقاوم‏تری را در برابر داروها و ترکیبات دارویی ایجاد می‏کنند. فشار فزاینده برای پرهیز از تجویز بیش از اندازه‏ی پادزیست‏ها، پزشکان را به سوی راه‏های جایگزین برای جانشین ساختن پادزیست‏ها با داروهای دیگر هدایت کرده است. دوره‏های طولانی درمان با پادزیست‏ها برای متداول‏ترین بیماری‏های پوستی و استفاده از ژل‏ها از سوی یک شرکت انگلیسی به نام سینتاپیکس به نوآوری‏ها در این بخش افزوده است. این شرکت امیدوار است عوامل پادزیست برای دیگر بیماری‏ها نیز بسازد.

منبع: www.syntopix.com

منبع اصلی: http://www.wfs.org/Dec-janfiles/Tibs.htm

ورود به دنیای دیجیتال

جاناتان فیلدز
شصت سال قبل دو دانشمند یک ماه از وقت خود را به انجام پژوهش و آزمایش‌هایی اختصاص دادند که به عامل شکلگیری جهان مدرن منجر شد. این دوره از کار جان باردین (John Bardeen) و والتر براتین (Walter Brattain)، که برای ویلیام شاکلی (William Shockley) کار میکردند، بعدها به نام "ماه معجزه" شناخته شد و نتیجه آن ساخته شدن اولین ترانزیستور فعال بود.

به گفته دکتر آرت رامیرز (Art Ramirez) از آزمایشگاه‌های بل (Bell Labs) – محل این اختراع در سال 1947آنها چیزی را به جهان عرضه کردند که به مکانیسم اصلی تمام صنعت الکترونیک تبدیل شد. جف کاتز (Jeff Katz)، راهنمای موزه تاریخ کامپیوتر در سیلیکون ولی (Silicon Valley) (محلى در سانتاکلاراى کالیفرنیا با گسترده‌ترین تمرکز تجارت و کار تکنولوژى عالى در جهان) می‌گوید: ترانزیستورها در هواپیما، خودرو، دوربین‌های دیجیتال و فرهای مایکروویو وجود دارند. در هر خانه حدود 50 تا 100 میلیون ترانزیستور وجود دارد، که شاید اینهم برآورد محافظه‌کارانه‌ای باشد. زیرا اگر کامپیوتر و دوربین‌های دیجیتال را هم به این شمارش اضافه کنید، احتمالا به یک تریلیون خواهید رسید.

عصر کامپیوتر
کار ترانزیستور کنترل جریان الکتریسیته در یک مدار است. جریانی که میان دو ترمینال- منبع یا source و خروجی یا drain- با ایجاد یک جریان یا ولتاژ به سومین ترمینال که gate نام دارد، کنترل می‌شود. به گفته دکتر رامیرز درست مانند شیر آب است. پیچ شیر همان gate است و بدنه شیر جریان الکترون‌ها را میان منبع و خروجی کنترل می‌کند.

این وسایل ریز، دارای دو خصوصیت کلیدی هستند که آنها را برای مهندسین الکترونیک بسیار جذاب میکند: آنها سیگنال‌ها را تقویت می‌کنند و می‌توانند به عنوان یک سویچ عمل کنند. قابلیت تقویت سیگنال آنها را به وسیله‌ای محبوب در صنعت ارتباطات و مخابرات تبدیل کرده است و امکان تبدیل شدن آنها به سویچ یا کلید خاموش و روشن کردن فوری، ترانزیستور را به جزء اصلی صنعت محاسبات و کامپیوتر مبدل نموده است.

سونوتون 1010، اولین محصول ترانزیستوری ظهور و پیدایش ترانزیستور در جهانی اتفاق افتاد که در حال گذراندن دوره بازسازی و بهبودی پس از جنگ جهانی دوم بود. به گفته کاتز در طی جنگ و برای انجام ارتباطات و محاسبات با اهداف نظامی، کارهای بسیاری در زمینه الکترونیک انجام گرفت. برای مثال بریتانیایی‌ها در دسامبر سال 1943، کلوسوس (Colossus) –اولین کامپیوتر الکترونیک- را ساختند تا پیام‌های مخابره شده توسط فرماندهان عالی آلمانی را به دست بیاورند.

این موقعیت با اختراع کامپیوتر انیاک (ENIAC) به اوج خود رسید. انیاک به سال 1946، در دانشگاه پنسیلوانیا راه‌اندازی شد و اولین کامپیوتر دیجیتال قابل برنامه‌ریزی بزرگ محسوب می‌شد. در این ماشین نیز مانند کلوسوس به جای ترانزیستور از لامپ خلاء که والو ترمیونیک (thermionic valve) نیز نامیده می‌شوند، استفاده شده بود، این لامپ‌ها سازه‌های ظریفی شبیه لامپ‌های روشنایی هستند.

جورج اسکالیس (George Scalise) رئیس مجمع صنایع نیمه هادی می‌گوید: [کامپیوتر اولیه] یک اتاق را پرکرده، انرژی عظیمی مصرفی می‌کرد و حدود 18000 لامپ خلاء در آن به کار رفته بود، اما قابلیت‌های بسیار محدودی داشت. بدون یافتن چیزی یا روشی که بتواند این دستگاه را با قیمت کمتر، انرژی کمتر، اندازه کوچک‌تر و کارآمدتر بسازد، ارتقاء این سیستم امکان نداشت.

دستگاهی خام
در نتیجه، دانشمندان در سراسر جهان به جست‌وجوی راهکاری جایگزین پرداختند. یکی از این گروه‌ها، تیم برجسته‌ای بود که در آزمایشگاه‌های تلفن بل واقع در نیوجرسی به کار مشغول بودند. در آنجا یک نظریه پرداز به نام ویلیام شاکلی به رهبری گروه فیزیک جامدات اشتغال داشت که دانشمندان دیگری چون جان باردین و والتر براتین از آن جمله بودند. شاکلی پس از استخدام باردین، او را در پروژه شناخت و درک فعل و انفعالات الکترونها در سطوح نیمه رسانا به کار گماشت، اما اختلافات شخصی موجب شد که این کارمند جدید راه و روش خود را پیش بگیرد.

به این ترتیب باردین که واقعا نمی‌توانست با شاکلی به تفاهم برسد، به کار با براتین که دانشمندی عمل‌گرا بود پرداخت. این دو بیش از 18 ماه در موقعیت‌های آزمایشی مختلف به بررسی موقعیت سطوح نیمه رساناها پرداختند. به گفته رامیرز: اینها یک سری آزمایش بودند که به شناخت عمیق‌تری از چگونگی ساخت وسیله‌ای منجر شدند که بتواند واقعا کار سویچ را انجام دهد.

این تحقیقات به ماه معجزه این دو منجر شد و توانستند دو روز قبل از کریسمس 1947، اولین ترانزیستور فعال را به نمایش بگذارند. این وسیله 1.25 سانتیمتری که از ژرمانیوم و دو اتصال طلا که به وسیله یک تیغه پلاستیکی در جای خود نگهداشته شده بودند، شباهت ناچیزی به سوئیچ‌های ظریف و دقیق امروزی داشت.

کاتز درباره این ترانزیستور اولیه می‌گوید: من یک کپی ساخته شده از روی این ترانزیستور اولیه که به همان شیوه ساخته شده بود را دیده‌ام و باید بگویم که دستگاهی بسیار خام و زمخت بود. اولین ترانزیستور که از قطعه‌ای پلاستیکی پیچیده شده در ورق طلا تشکیل شده است هرچه که بود، برای مجاب کردن سلسله مراتب روئسای آزمایشگاه‌های بل کافی بود و خبر این اختراع پس از انجام امور ثبت، در اول جولای 1948 به اطلاع عموم رسانده شد.

این کار با هیاهو و سروصدای مطبوعاتی فراوانی همراه بود و به قول دکتر رامیرز مانند زمانی بود که استیو جابز (Steve Jobs) به معرفی آی‌پاد iPod پرداخت. در طی چندسال بعد از این، شاکلی به اصلاح و تعدیل طراحی ترانزیستور پرداخت و آنرا به طرح امروزی آن بسیار نزدیک‌تر کرد. او چنان سهم بزرگی در این راه داشت که در سال 1956، یکی از دریافت‌کنندگان جایزه نوبل مشترک در فیزیک بود.

با اختراع ترانزیستور بسیاری از موارد استفاده جدید آن امکانپذیر شد. از جمله اولین سمعک‌های ترانزیستوری که توسط کمپانی سونوتون (Sonotone) ساخته شد و با اولین وسیله قابل استفاده عموم-رادیو ترانزیستوری- ادامه یافت. این رادیوها در حدود اندازه یک کتاب جیبی بودند که جایگزین رادیوهایی به اندازه یک توستر نان شده بودند. ترانزیستورها برای تجهیزات ارتشی، تلویزیون و شبکه های مخابراتی نیز مورد استفاده قرار گرفتند.

در ابتدا، ترانزیستورها به طور جداگانه ساخته شده و سپس با سیم‌کشی به یکدیگر متصل می‌شدند. اما در سال 1958، جک کیلبی (Jack Kilby)، دانشمندی در کمپانی (Texas Instruments)، مدار مجتمع را اختراع کرد. مداری که در آن تمام اجزاء سازنده در یک بلوک واحد –معمولا سیلیکون- قرار می‌گرفت. به این ترتیب ترانزیستور محل طبیعی خود را پیدا کرده و از آن زمان تا کنون مدام در حال پیشرفت است. اجزاء سازنده آن که در ابتدا با واحدهای میلیمتر و حتی سانتیمتر اندازه‌گیری میشدند، اکنون در واحد نانومتر (یک میلیاردم متر) سنجیده می‌شوند.

برای مثال، نسل بعدی تراشه های اینتل (Intel) بیش از صد میلیون ترانزیستور را در محیطی به اندازه یک تمر پست جا داده است. صنعت سیلیکون اکنون دارای ارزشی در حدود 300 میلیارد دلار در سال است و از امور مربوط به کامپوتر و سلامت و بهداشت گرفته تا سرگرمی و ارتباطات جهانی، نقشی کلیدی در تمام جنبه‌های زندگی امروز دارد. به گفته اسکالیس: هیچ چیز نمی‌توانست به اندازه ترانزیستور موجب تحول جهان شود.

منبع: مجله اینترنتی فریا

زندگی به سبک الکترونیکی

منبع : ایتنا

محمد فواد رحمان سرشت - شهروند الکترونیکی که در هزاره سوم در دنیایی مملو از عناصر تکنولوژیک از جمله تگ‌ها بسر می‌برد انسانی متفاوت از دیگر اعصار است.

بشر اولیه تا به دست آوردن شرایط پایه با تلاش فراوان در مسیر خود ابزارهای مختلفی را اختراع کرد.

این ابزار که چرخ نمونه ساده آن است، او را در جابجایی و سفرهای کوچک و بزرگ یاری داد. این چرخ بعنوان ساده ترین مثال، امروز ملعبه دستان بزرگ مردان تصمیم گیر شده است چرا که آن را بارها و بارها در مقیاس مثالهای فراتر حتی برای چندمین بار اختراع می کنند!

اما ابزار، ابزارها آنچنان بدست بشر در چرخه پیشرفت متحول گشتند که دستاورد امروز عصر ارتباطات و فناوری انواع آن را مصداق می بخشد.
شبکه جهانی اینترنت که رشد تار عنکبوتی آن بر پهنه زمین گستره جهان را به دهکده‌ای کوچک مبدل ساخته است، ارتباطات دیجیتالی را قوی‌ترین عنصر زیرساختی خود معرفی می‌کند.

در این مقال در کنار ابزارهای مختلف ساخته شده، مخترع آن هم رشد یافته و متناسب با آن شمایل نوینی با تعریف خاص به خود گرفته است.
جوامع بشری در بدو هزاره سوم میلادی با اجماع عمومی طبق تصمیمات سازمان ملل متحد واژه جامعه جهانی اطلاعات را منطبق بربیانیه اصول و نقشه عمل تعریف کردند آنچنان که شهروندان شهروندان الکترونیکی نام گرفتند.

کارشناسان بر اساس شاخص های اصلی یک شهروند الکترونیکی بر آن شدند تا مراحل مشخصی را همچون طرح درس های کاربردی در کلاسهای آموزش و پرورش هر کشور متناسب با شرایط اقلیمی اما سوار بر استانداردهای جهانی برای تربیت یک شهروند پیش بینی و طراحی کنند که او را با زندگی الکترونیکی در عصر دیجیتال آشنا سازند.

یک شهروند الکترونیکی تحت آموزش های مشخصی تربیت می شود تا زندگی در جامعه اطلاعاتی را با استفاده از ابزارهای نوین فناوری در یک شهر الکترونیکی یاد بگیرد.
او آموزش می بیند چگونه از شبکه جهانی اینترنت و بسترهای ارتباطات الکترونیکی محدود و گسترده برای ایجاد ارتباط میان خود و افراد دور و نزدیک خود استفاده کند. او می آموزد که چگونه قبوض آب و برق و تلفن خود را بصورت الکترونیکی یا اینترنتی و حتی از طریق پیام کوتاه بپردازد. چگونه با استفاده از سیستم ردیاب ماهواره ای کنترل ترافیک شهری مسیر دقیق ، کوتاه و مناسب را انتخاب و آسانتر به مقصد برسد. چگونه حساب و کتاب و برنامه های روزانه خود را با استفاده از سیستم های برنامه ریزی شده همچون برنامه های کاربردی و تنظیم کننده های زمان و تاریخ و برنامه مرتب ساخته و هر کار را در وقت خود انجام دهند.

یک شهروند الکترونیکی آموزش می‌بیند که در سیستم یک دولت الکترونیکی در انتخابات الکترونیکی شرکت کرده و در سرنوشت کشور خود سهیم باشد.
او آموزش می‌بیند که با استفاده از ابزار فناوری همچون اینترنت و تکمیل فرم‌های مربوط به خرید و فروش در سیستم تجارت الکترونیکی با کاستن از سفرهای درون شهری همزمان در بهبود وضعیت اقتصاد کشورش سهم شایانی را دارا شود.

او با مطالعه محتوای الکترونیکی از طریق پورتال یک کتابخانه دیجیتال ضمن تامین آرشیو الکترونیکی همراستا با مطالعه روزانه اخبار و رویدادها از سراسر جهان با جمع‌بندی لحظه‌ای، افکار خود را در محیطی الکترونیکی به نام وبلاگ به رشته تحریر درمی‌آورد تا از آراء دیگران در کوتاه ترین زمان ممکن با خبر شده و ضمن بررسی نگاه و نقد خوانندگان با ابتکار عمل مسیری متفاوت از پیش را برای خود انتخاب و در سامان دهی وضعیت اجتماعی شهر خود سهیم باشد.

آری یک شهروند الکترونیکی همان انسان معمولی است که اینک با استفاده مطلوب از ابزارهای نوین فناوری و فراگیری زندگی به سبک الکترونیکی، خود را برای رویارویی با مشکلات پیش رو آماده کرده و از این ابزار برای رفاه بیشتر خود و فرزندان خود استفاده می کند

اجرای طرح پرونده الکترونیک سلامت ایرانیان از سال 88

طرح پرونده الکترونیک سلامت ایرانیان از سال 88 با پایلوت در یکی از دانشگاه های علوم پزشکی به مرحله اجرا درمی‌آید.

حسین ریاضی، مدیر تحقیق و توسعه مرکز مدیریت آمار و فناوری اطلاعات وزارت بهداشت در گفت و گو با فارس با اعلام این مطلب، افزود: پرونده الکترونیک سلامت ایرانیان یا همان سیستم e-health سیستمی است که به موجب آن برای هر یک ایرانی با استفاده از کد ملی یک فایل الکترونیک ایجاد می‌شود و همه اطلاعات مربوط به سلامت وی از قبل از تولد تا پس از مرگ در آن ثبت می‌شود و با استفاده از رمز عبور امکان دسترسی به این اطلاعات توسط وی یا پزشک معالج او در سراسر کشور به وجود می‌آید.

وی ادامه داد: این پروژه بزرگ ملی یک پروژه 10 ساله است که قبل از شروع مرحله اجرایی آن 4 فاز دارد، فاز اول آن شناسایی وضع موجود کسب و کار سلامت در کشور است که به طور کامل انجام شده و مدل‌سازی‌های آن به پایان رسیده است، فاز دوم این پروژه، تهیه مدل‌های وضع مطلوب کسب و کار سلامت در کشور است که این مرحله نیز تمام شده است.

ریاضی گفت: فاز سوم این پروژه، معماری سیستم و تهیه نرم‌افزارهای مورد نیاز این سیستم است که در حال اجرای این مرحله هستیم، فاز چهارم این پروژه نیز تدوین برنامه اجرایی و rfp های مورد نیاز این سیستم است که هنوز شروع نشده است، پس از پایان این چهار مرحله وارد فاز پیاده سازی نرم افزارها و استقرار آن در مراکز ارائه کننده خدمات سلامت است.

وی افزود: قرار است سال آینده مرحله استقرار و نصب نرم افزارهای این سیستم در یکی از دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور شروع شود اما بهره برداری از این سیستم و به سال بعد از آن موکول می شود و عملاً می‌توانیم شاهد پایلوت سیستم e-health و پرونده الکترونیک سلامت از سال 88 در یکی از دانشگاههای علوم پزشکی کشور باشیم.
به گفته ریاضی، این پروژه اصلی‌ترین برنامه وزارت بهداشت برای استفاده از فناوری اطلاعات است که مطابق ماده 88 قانون برنامه توسعه چهارم باید تا پایان این برنامه طراحی و مستقر ‌شود اما اجرای کامل آن به حداقل 10 سال زمان نیاز دارد به همین علت این پروژه‌ را به تکه‌های زمانی کوتاهتر تقسیم می‌کنیم تا مسئولان نمود عینی این سیستم را زودتر مشاهده کنند.

وی گفت: اگر بتوانیم در مدت 10 سال این پروژه را به سرانجام برسانیم باز هم از کشورهای دیگری نظیر انگلستان و کانادا که چند سالی است اجرای این پروژه را شروع کرده‌اند، جلوتر خواهیم بود.
وی گفت:‌ هنوز هیچ کشوری در جهان پروژه پرونده الکترونیک سلامت را به طور کامل اجرا نکرده است و حتی کشور انگستان که در این زمینه جلوتر است، نتوانسته بیمارستان‌های خصوصی را نسبت به اجرای این طرح مجبور کند اما در ایران چون همه بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی ـ درمانی و داروخانه‌ها تابع وزارت بهداشت هستند اجرای این طرح آسانتر است.

ریاضی افزود:‌ در پرونده الکترونیک سلامت هر فرد، همه اطلاعات مربوط به سلامت وی از قبل از تولد یعنی دوران جنینی تا بعد از مرگ برای مباحث پزشکی قانونی درج می‌شود و علاوه بر خود بیمار،‌ پزشک معالج و سیستم بهداشتی ـ درمانی کشور شامل دانشگاههای علوم پزشکی، مدیران وزارت بهداشت و پزشکی قانونی در سطوح مختلف به این اطلاعات دسترسی خواهند داشت.

وی گفت:‌ با توجه به لزوم امنیت این اطلاعات و حفظ اطلاعات محرمانه هر فرد این پروژه روی اینترنت اجرا نمی‌شود و از اینترانت یا شبکه ملی داخلی برای اجرای این پروژه استفاده می‌شود.

مدیر تحقیق و توسعه مرکز مدیریت آمار و فناوری اطلاعات وزارت بهداشت افزود:‌ اطلاعات پرونده الکترونیک سلامت ایرانیان علاوه بر کمکی‌ که به پزشک برای دستیابی سریع به سوابق سلامت هر فرد می‌کند در برنامه‌های آموزشی، پژوهشی و مدیریتی مانند اطلاع سریع از اپیدمی بیماری‌های در مناطق مختلف کشور یا اثر یک دارو در بلند مدت می‌توان استفاده کرد و در مباحث پزشکی قانونی نیز کاربرد دارد.

وی گفت: کار مطالعاتی این پروژه از 7 ماه پیش شروع شده است اما با توجه به زمان طولانی اجرای این پروژه تلاش می‌کنیم، این طرح را در ابعاد کوچک در چند بیمارستان کشور اجرا کنیم تا زمینه جلب حمایت مادی و معنوی مدیران و مسئولان بودجه‌ریزی کشور با مشاهده آثار این پروژه جلب شود.

وی گفت:‌ به طور کلی 45 هزار بیمارستان،‌ درمانگاه،‌ مرکز بهداشتی ـ درمانی دولتی و خصوصی و داروخانه در کشور وجود دارند که بر اساس پروژه 10 ساله پرونده الکترونیک سلامت باید به این سیستم متصل شوند، اجرای این پروژه زمینه فعالیتهای تحقیقاتی بزرگ ملی، ارائه خدمات پزشکی و مشاوره پزشکی از راه دور (‌تله مدیسین) و تصمیم‌گیری دقیق مدیران بر اساس اطلاعات این پروژه را فراهم می‌کند.

ریاضی افزود: هنوز این اتفاق در هیچ کشوری در دنیا نیفتاده است و اگر ما به اجرای این پروژه طی 10 سال موفق شویم از همه کشورهای دنیا جلوتریم که امیدواریم برای شروع کار تا پایان برنامه توسعه چهارم حدود دو درصد از مراکز بهداشتی ـ درمانی کشور را به این سیستم مجهز کنیم.

چشم‌‌انداز بیست ساله در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات

منبع: ایتنا

محمود اروج‌زاده- دنیای کامپیوتر و ارتباطات
در سال 1384 نخستین برنامه بلندمدت در جمهوری اسلامی به منظور هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی برای توسعه ایران در بخش‌ها و شئون مختلف تدوین و منتشر شد.
این برنامه البته مسبوق به مقدمات و مراحلی بود که برخی دستگاه‌ها و نهادهای قانونگذاری و مشورتی را دربرمی‌گرفت و با نگاه به این مقدمات، می‌توان گفت مهم‌ترین و اساسی‌ترین اقدام مجموعه دولت و دستگاه‌های حاکمیتی در مسیر پیشرفت کشور و خروج از عقب‌ماندگی به شمار می‌رود.

واقعیت این است که چون داشتن طرح و برنامه بلندمدت، پایه‌ای اساسی برای فراهم آوردن بنای توسعه و پیشرفت است، بدون توجه به محتوای این برنامه و صرف‌نظر از تاخیر در گذشته، اصل چنین نگاهی را باید ستود و طبعا عزم موجود برای رهایی از دایره عقب‌ماندگی را جدی پنداشت.
آنچه اهمیت این واقعیت را دو چندان می‌کند، عدم وجود ثبات سیاسی- اجتماعی در ایران است که البته دلایل متعدد و کم‌وبیش آشکاری دارد، دست به دست شدن دولت در میان سلایق گوناگون و بعضا متضاد اقتصادی- اجتماعی، اکثر فرصت‌های موجود برای تثبیت نهاد اقتصادی را زایل می‌کند و موتور پیشرفت را کند و بلکه زمین‌گیر می‌نماید.

در دو دهه گذشته، سلسله‌ای از تغییر و تحولات رنگارنگ و گاه نفس‌گیر موجب شده که عملا مجالی برای پرداختن به مقوله توسعه به طور جدی و بنیادین نماند و طبیعی است که بدون داشتن برنامه بلندمدت و اساسی که متغیرهای کوتاه‌مدت و غالبا سیاسی نتواند آنها را دستخوش تغییر نماید، نمی‌توان گامی مؤثر در مسیر پیشرفت برداشت.

در هر صورت به نظر می‌رسد همین دوره پرتلاطم، نهایتا تصمیم‌گیران را به سوی این ایده مؤثر رهنمون شده است.
اما طبیعی است که چنین ساختار متغیر و بی‌ثبات اجرایی، در مقابل اجرای چنین برنامه‌هایی از خود مقاومت نشان دهد و باید برای همین مقاومت‌های ساختاری و سنتی نیز تدبیری اندیشید.

آنچه مدنظر این یادداشت است، گذشته از مقدمات موردنظر که چنین برنامه‌ای را از ذهن‌ها به قانون تبدیل کرد، نگاهی به الزامات اجرایی کردن چنین برنامه‌ای است.
به نظر می‌رسد یکی از نخستین و مهم‌ترین این الزامات، استخراج زیربرنامه‌های بخشی از دل این برنامه کلان است، به گونه‌ای که مدیریت هر حوزه به خوبی به تکالیف برنامه‌ها و نیز اهداف تعیین شده خود واقف باشد.

از جمله در حوزه کار و فعالیت ما یعنی ICT، به شدت خلا وجود چنین برنامه‌ای مشهود است.
در برنامه موردنظر باید هدف غایی و اهداف پیرامونی به وضوح مشخص و تبیین شده باشند و دستگاه‌ها و نهادهای مختلف هم مسئولیت خود را در قبال آن بدانند.

به عنوان نخستین ابهام جدی، این سؤال مطرح می‌شود که با توجه به تصریح سند چشم‌انداز برای کسب رتبه اول در حوزه‌های علمی و فناوری، آیا دستیابی به این رتبه در حوزه ICT به واقع برای کشور ما امکان‌پذیر است؟ و آیا با عنایت به وضعیت مقایسه‌ای ما در حال حاضر با کشورهای منطقه، می‌توان چنین هدفی را واقعی(و نه تخیلی) پنداشت؟

طبیعی است که پاسخ چنین سؤالی باید فارغ از هیجان‌زدگی و کاملا واقع‌بینانه ارائه گردد تا بتوان در عمل هم به سوی آن حرکت نمود.
گذشته از این سؤال نخستین، به نظر می‌رسد که در ساختار کنونی مدیریتی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، سند بلندمدت کشورمان هیچ متولی و مسئولی در عرصه ICT ندارد و کاملا از این موضوع مهم غفلت شده و می‌شود و ظاهرا همان فعل و انفعالات حوزه کلان مدیریت اجرایی کشور، در این عرصه نیز جاری است.

به نظرم توجه به این واقعیت و اهتمام به آن، جدای از اقتضائات قانونی و اجرایی خود، آثار دیگری را به دنبال خواهد داشت که شاید از نگاه بسیاری مخفی مانده است.
نخستین اثر روانی هدف‌گذاری کلان، اساسا ایجاد نوعی همدلی و اراده جمعی است که در شرایط فعلی در صنعت فناوری اطلاعات خود بدان نیاز مبرم داریم. چه بسا بسیاری از برخورد‌ها و تقابل‌های فعلی، با بروز ظهور چنین روحیه‌ای، رنگ ببازد و از میان برود.
این روحیه جمعی البته پیامد مهم دیگری هم دارد که عبارت است از افزایش انگیزه.

این واقعیت را باید پذیرفت که انگیزه تلاش و فعالیت‌های جمعی و صنفی در این حوزه نسبت به چند سال گذشته (به هر دلیلی) کمرنگ شده است و حتما با تقویت آن، می‌توان رسیدن به موقعیت‌های قابل قبول برای کشورمان را هدف‌گذاری نمود.
توجه به اهمیت سند چشم‌انداز در عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات، اولین و با اهمیت‌ترین وظیفه مدیریت (مدیر یا مدیران یا مدیریت، هر چه که باشد مهم نیست!) در عرصه ICT است.
غفلت موجب پشیمانی است!

اتوماسیون اداری

نویسنده / مترجم:

نرگس درخشنده

تعریف اتوماسیون اداری:

در این زمینه تعاریف متعددی شده است که مهمترین آن عبارتست از کاربرد وسایل الکترونیکی در فعالیتهای دفتری به منظور افزایش کارایی است.

ضرورت اتوماسیون اداری:

این پدیده به عنوان یک امر جدید و ضروری تلقی می شود، و در زمینه حل مسائل اساسی که سالها، سازمان را دچار دردسر کردهاند امیدواریهایی ایجاد نموده است.

چگونگی ارتباط اتوماسیون اداری با اطلاعات مدیریت:

اتوماسیون اداری بوسیله ایجاد ارتباط اطالعات غیر رسمی که ستادههای رسمی حاصله از پردازش داده را تکمیل می نماید. نقش مهمی در سیستم های اطلاعات مدیریت باز می کند. از این طریق ارتباطات خیلی کوتاه تر و راحتتر از تایپ برای دستیابی به تلفن و یا نوشتن دستی پیغام بر روی یک  زیر دستی و دادن آن به منشی برای تایپ کردن می باشد.

کاربردهای اتوماسیون اداری:

1)      واژه پردازی: کاربرد یک وسیله هدایت کلیدی با قابلیت ذخیره الکتریکی به منظور تهیه اسناد چاپ شده است.

2)      پست صوتی: یک روش برطرف کردن مشکل تایپ استعدم نیاز به تایپ ناشی از استفاده پست صوتی منجر به انتشار گسترده آن می گردد.

3)      کنفرانسهای صوتی: این کنفرانسها ارتباط صوتی را فراهم می کنند همچنین به عنوان کنفرانس تلفنی نیز نامیده می شوند.

4)      کنفرانس ویدئویی: این کنفرانس مستلزم داشتن شبکه ویدئویی علاوه بر شبکه صوتی می باشد.

5)      کنفرانسهای کامپیوتری: در این نوع کنفرانس شرکت کنندگان بوسیله شبکه کامپیوتری بهم مرتبط شده اند و این کنفرانس مستلزم یک گروه تعریف شده از شرکت کنندگان که عناوین خاص را مشخص سازند، می باشد.

6)      ویدئو تکس: یک مجموعه تلویزیونی از یک ترمینال یاریز کامپیوتر است و هدف دریافت اطلاعات می باشد.

7)      انتقال از طریق پست تصویری: پست تصویری اغلب فاکس نامیده می شود و به کامپیوتر نیازی ندارد و این فرایند به بهترین نحو با تعریف کپی کردن از راه دور بیان می گردد.

8)      پست الکترونیکی: پست الکترونیکی توسعه شبکه های ارتباطی استقرار یافته قبل از کامپیوتر است.

9)      روز نگار الکترونیکی: مدیر سازمان از این طریق به راحتی می تواند سالنامه را بازیافت نماید و همچنین سالنامه می تواند براحتی بهنگام شود و یک مدیر می تواند به سالنامه مدیر دیگر برای تعریف یک زمان آزاد مشترک به منظور برگزاری جلسه دسترسی یابد.

10)   بازیافت اسناد: در هنگام دستیابی به اسناد و مدارک قبلی نیز اتوماسیون به خوبی عمل می کند

منبع:www.industryinfobase.ir

۱۰ مورد از این حوادث مخاطره‌آمیز It

فناوری اطلاعات چهره جهان ما را تغییر داده است، در جهان امروز حتی لحظه‌ای را نمی‌توان بدون استفاده از جلوه‌ای از آی‌تی به سر برد.
اما همین فناوری وقتی به علت خطای انسانی، نقص‌هایی داشته باشد، می‌تواند به فاجعه منجر شود. در این پست ۱۰ مورد از این حوادث مخاطره‌آمیز را لیست می‌کنم:



۱- سال ۱۹۸۳- سیستم اخطار پیش‌هنگام روس‌ها نزدیک بود باعث جنگ جهانی سوم شود: در آثار علمی-تخیلی زیادی صحبت ازخطاهای تصادفی کامپیوترها شده که منجر به فاجعه‌های انسانی می‌شوند. به علت سری بودن این مسائل نظامی، کمتر این گونه حوادث فاش شده‌اند.
اما یکی از این خطاها مه فاش شده است: در سال ۱۹۸۳ یک باگ نرم افزاری در سیستم هشدار‌دهنده روس‌ها رخ داد. سیستم هشدار می‌داد که پنج موشک بالستیک به سمت روسیه شلیک شده‌اند. تنها نیروی غریزه یک افسر روس به نام استانیسلاو پتروف باعث شد که روسیه جواب متقابل ندهد و یک جنگ اتمی شروع نشود. تنها استدلال پتروف این بود که آمریکایی‌ها در صورت یک حمله واقعی از تعداد بیشتری موشک استفاده می‌کنند!

استانیسلاو پتروف
2- سال ۱۹۹۰ - مشکلی در شرکت ارتباطی AT&T، باعث مشکل در ارتباط تلفنی خدود ۷۵ میلیون نفر شد: ابتدا مشکل به وجود آمده به گردن هکرها انداخته شد ولی بعد معلوم شد که مشکل در یکی از ۱۱۴ مرکز سوئیچ شرکت، باعث این حادثه شده است. در هنگام ارتقای نرم‌افزاری تنها در یک خط کدنویسی خطایی رخ داده بود.

3- سال ۱۹۹۶ - انفجار آریان ۵: در سال ۱۹۹۶ راکت حاوی ماهواره آریان ۵ لحظاتی بعد از پرتاب منفجر شد. آژانس فضایی اروپا برای طراحی و ساخت این موشک، ۸ میلیارد دلار خرج کرده بود. به علاوه موشک یک ماهواره ۵۰۰ میلیون دلاری را حمل می‌کرد که دانشمندان قصد داشتند به کمک آن تأثیر بادهای خورشیدی را بر میدان مغناطیسی زمین بررسی کنند.اما چرا موشک منفجر شد؟ هنگامی که کامپیوتر موشک می‌خواست اطلاعات مربوط به سرعت جانبی موشک را از یک فرمت ۶۴ بیتی به یک فرمت ۱۶ بیتی تبدیل کند، دچار مشکل و سرریز اطلاعات شد. موشک یک کامپیوتر رزرو هم داشت. اما این کامپیوتر هم چند میلی‌ثانیه دیگر دچار مشکل مشابه شد، چون کامپیوتر دوم دقیقا از همان نرم‌افزار کامپیوتر اول استفاده می‌کرد!

4- سال ۲۰۰۶ - ایرباس A۳۸۰ به خاطر نرم‌افزار ناسازگار دچار مشکل شد: نرم‌افزاری به نام CATIA که برای طراحی و مونتاژ هواپیما به کار می‌رود باعث این مشکل شد. شرکت‌های آلمانی و فرانسوی که قطعات مختلف هواپیما را می‌ساختند از دو نسخه متفاوت این نرم‌افزار استفاده می‌کردند و همین عدم تطابق و سازگاری باعث مشکل در هواپیماهای ایرباس A۳۸۰ می‌شد

مشکل سرانجام شناسایی و برطرف شد ولی ضرر و زیان ناشی از ان را نمی توان تخمین زد. این مشکل پروژه ایرباس را یک سال و حتی بیشتر با تأخیر مواجه کرد.
۵- سال ۱۹۹۸ - فضاپیماهای مریخ‌نورد: دو فضاپیما راهی مریخ شدند. یکی قرار بود در مدار مریخ بچرخد و دیگری در یکی از قطب‌های مریخ بنشیند. هدف از پرتاب این فضاپیماها این بود که ، آب و هوا و میزان دی‌اکسید کربن جو مریخ و همچنین وجود آب در این سیاره بررسی شود.

اما سیستم راهبری این فضاپیماها دچار مشکل شد. مشکل این بود که یکی از پیمانکارهای ناسا که در ساخت سیستم راهبری سهیم بود، از سیستم اندازه‌گیری متریک استفاده نمی‌کرد! یک سفر ۱۸۶ روزه که ۱۲۵ میلیون دلار برای آن خرج شده بود، به فاجعه منتهی شد و فضاپیمای مدارگرد گم شد

۶- مشکل آژانس حمایت از کودکان: آژانس حمایت از کودکان: مشکل در نرم‌افزارهای این کامپیوتر باعث شد، پرداخت‌هایی بیش از اندازه به ۱.۹ میلیون نفر و پرداخت‌هایی کمتر به ۸۰۰ هزار نفر انجام شود.
۷- باگ ملینیوم یا مشکل سال ۲۰۰۰: به احتمال زیاد درباره این مشکل خوانده‌اید و شنیده‌اید. طراحان نرم‌افزارها هنگام ثبت‌ تاریخ تنها دو رقم سمت چپ را در نظر می‌گرفتند، در نتیجه قوتی سیستم‌های کامپیوتری وارد سال ۲۰۰۰ می‌شدند، ناخواسته با مشکل مواجه می شدندو هزینه زیادی برای رفع این مشکل انجام شد، تقریبا ۴۰۰ میلیارد دلار!
۸- سال ۲۰۰۶ - وقتی لپ‌تاپ‌های آتش می‌گرفتند: موضوع وقتی شروع شد که در یک شوی تجاری در ژاپن یکی از لپ‌تاپ‌های Dell ، آتش گرفت. البته موضوه منحصر به لپ‌تاپ های دل نبود و شایعاتی در مورد آتش گرفتن لپ‌ِتاپ‌های شرکت‌های دیگر هم وجود داشت ولی از بدشانسی دل، محترق شدن لپ‌تاپش در مقابل دیده‌های عموم مردم اتفاق افتاده بود.


عکسی از این صحنه
مشکل پیدا شد. اشکال در قسمت باطری و پاور لپ‌تاپ بود. دل مجبور شد باطری ۴.۱ میلیون لپ‌تاپ را تعویض کند. رئیس شرکت دل، مایکل دل تقصیر را به گردن باطری‌های تولید شده سونی برای این شکرت انداخت.
اما موضوع، به لپ‌تاپ‌های دل محدود نشد، اپل هم با آی‌پاد و Macbook و رایانه‌های شخصی خود مشکل پیدا کرد. شرکت سونی درگیر برنامه تعویض باطری شد و بین ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار زیان دید.
۹- زیمنس و مشکل سیستم صدور گذرنامه: تابستان سال ۹۹ نیم‌میلیون شهروند بریتانیایی در گرفتن گذرنامه دچار مشکل شدند. قوانین عوض شده بود و آنها مجبور شده بودند قبل از رفتن به تعطیلات برای اطفال کمتر از ۱۶ سال خود هم گذرنامه بگیرند. در همین زمان اداره گذرنامه سیستم کامپیوتری‌اش را به سیستم کنترل‌نشده زیمنس تغییر داده بود.
نتیجه این عدم هماهنگی این شد که صدها انگلیسی تعطیلات خود را از دست دادند و اداره گذرنامه مجبور شد مبالغ زیادی برای پرداخت غرامت و همچنین اضافه‌کاری کارکنان پربداخت کند.
۱۰- سال ۲۰۰۷ - مشکل فرودگاه لوس‌آنجلس: به خاطر مشکلی در یک کارت شبکه ، به مدت ۸ ساعت هیچ هواپیمایی نمی توانست بر زمین بنشیند.

منبع:www.iranmatrix.org